Өлең, жыр, ақындар

Шабыт

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 354
Кеудемді керші, жұпар самал ескен,
Сан гүлдер, қайдасыңдар далада өскен?
Көмескі түсте көрген қызықтардай,
Өткен күн неге шығып барады естен?
Қайтарып ала алмастан өткенімді,
Шегеріп он жыл артқа көкте күнді.
Жанымның жауқазыны сарғыш тартса,
Демеңдер, сарғыш тартты текке мұны.
Төгіліп төрт аяғы тең жорғадай,
Қиялмен қия құшам жерге қонбай.
Самайдан салқын терім сорғалайды,
Шабыт келсе ақыл-ой менде болмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Беу, дүние

  • 0
  • 0

Тоқтамас тылсым дүние керуені,
Бұл неткен шетсіз-шексіз шеру еді.
Бұл шеру адамзаттың ұрпағының,
Өмірден өтуі мен келуі еді.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағынбас жан бар ма екен,
Сабатты сарыжайлауын?
Сағым боп қайда қалды екен,
Боталы аулым, тайлы аулым?

Толық

Тілек

  • 0
  • 0

Кім болсаң да, қуанам болғаныңа,
Болғаныңа – тұғырға қонғаныңа.
Адам түгіл ағаштың жапырағы,
Табан асты жатпасын жолда мына.

Толық

Қарап көріңіз