Өлең, жыр, ақындар

Шабыт

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 337
Кеудемді керші, жұпар самал ескен,
Сан гүлдер, қайдасыңдар далада өскен?
Көмескі түсте көрген қызықтардай,
Өткен күн неге шығып барады естен?
Қайтарып ала алмастан өткенімді,
Шегеріп он жыл артқа көкте күнді.
Жанымның жауқазыны сарғыш тартса,
Демеңдер, сарғыш тартты текке мұны.
Төгіліп төрт аяғы тең жорғадай,
Қиялмен қия құшам жерге қонбай.
Самайдан салқын терім сорғалайды,
Шабыт келсе ақыл-ой менде болмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзің ғана жер жаннаты ғаламның

  • 0
  • 0

Туған жердің топырағына
Тиер кезде табаным,
«Таза ма» деп,
Табаңымды сүртіп-сүртіп аламын.

Толық

Шүкіршілік – көрсеткенге, көргенге

  • 0
  • 0

Шүкіршілік – көрсеткенге, көргенге,
Қайтер едім түк те көрмей өлгенде.
Жаным ырза табиғатқа, тағдырға –
Көретін көз, сөйлейтін тіл бергенге.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Артықпын демен өзгеден,
Артықпын десем, надан де.
Кеммін демен өзгеден,
Кем түссем туа, жаман де.

Толық

Қарап көріңіз