Өлең, жыр, ақындар

Астана, мен де сенің азаматың

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 353
Астана, мен де сенің азаматың,
Келдім бе көбейтуге қазақ атын.
Келдім бе көбейсің деп әлде ақыны,
Өлмес жыр, өмір жайлы жаза алатын.
Әйтеуір келдім жақсы үмітпенен,
Ешкім жоқ, қой бар деп үгіттеген.
Алқына адым санап асқан бел мен,
Ауыр жол артта қалды жүріп келген.
Білмеймін сеніміңнен шығамын ба?
Ақ толқын араластым ұлы ағынға.
Тербелген теңіз-жырдың дауылпазы,
Мұқағали даусы тұр құлағымда.
«Тыңда, – деп, – ей, бәтшағар», – жекіреді,
Бұлттай желп-желп етіп көкірегі.
Жансыз жыр жазар болсаң, дейді маған,
Өз жырың өз атыңды өшіреді.
Дүдәмал осы ойдың жетегінде,
Есіл күн есеңгіреп өтеді ме?
Желқом сап жаушы мінген жүйріктердей,
Тағдырым әлде мазақ етеді ме?
Арзи ма арығаным, жүдегенім,
Жүдесем, табар ма екен жүрек емін?!
Келешек кеудесінде күмбір қағып,
Менің де тұрар ма екен бір өлең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынмын жаны бір тылсым

  • 0
  • 0

Ақынмын жаны бір тылсым,
Өзім де кейде түсінбен.
Жаза алмай жанның қыртысын,
Жалындап жүрем ішімнен.

Толық

Құдіреті шексіз Алла

  • 0
  • 0

Шексіз әлем он сегіз мың ғаламды,
Жаратушы жан-жануар, адамды.
Құдіреті шексіз Алла, ғұмыр бер,
Қуат бергін жарқыратып санамды.

Толық

Мені өзіндей көр, достым

  • 0
  • 0

Мені өзіндей көр, достым, жаны бөлек демесең,
Сен қуансаң қуанып, айдарымнан жел есем.
Өзіңді ойлап мен бүгін біраз жасқа қартайдым,
Өзінді ойлап ешқашан тебіренген емес ем.

Толық

Қарап көріңіз