Өлең, жыр, ақындар

Апта, айлар,тоқтамас зымыраған

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 399
Апта, айлар,тоқтамас зымыраған,
Бірге зырлап барады ғұмыр-адам.
Елес беріп бейнесі келешектің,
Естіліп тұр келешек жыры маған.
Ашылмаған әлемде сыр қала ма?
Жаңалықсыз жалпақ ел құр қала ма?
Сыбырлаған сыбыры бір қаланың,
Естіліп тұр сол сәтте бір қалаға.
Айдан келіп жатырмыз, Айға барып,
Айға барған бұрын-соң қайда халық?
Отынсыз-ақ үй-жайды жылытамыз,
Күн шуағын бұл кезде пайдаланып.
Пайдаланып жатырмыз жоқтан-барды,
Шығарамыз – керек пе, оттан қарды?
Қуантқанмен барлығы, қайғым да бар,
Қайғым – бомба, мылтықтың оқталғаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаша бер, туған ел, шашуыңды

  • 0
  • 0

Шаша бергін, туған ел, шашуыңды,
Қуанышпен қайтарғын ашуыңды.
Шалқуыңды көрейін тасуыңды,
Айдаһарлар фашистік басы улы,

Толық

Мен даланың ұланы едім, екі сөйлеп көрмеген!

  • 0
  • 0

Ақындық – батырлықсыз өлі дене,
Өлеңнің отсыз қазір көбі неге?..
Күркіреп көкте жасын ойнақ салмай,
Көбесі көк бұлттың сөгіле ме?!

Толық

Жалынға жанды жанып ап

  • 0
  • 0

Бой түзеп жапан далада,
Қайындай жалғыз сыңсыған.
Мен кейде жеке қалам да,
Ойлардан ойға тұншығам.

Толық

Қарап көріңіз