Өлең, жыр, ақындар

Өлең туралы

  • 03.02.2016
  • 2
  • 0
  • 13302
Отырам кейде құрысып,
Бойымда бір жүк жатқандай.
Өтеді уақытым жылысып,
Өз міндетін атқармай...
Кетемін кенет сілкініп,
Іздегенім тапқандай.
Манадан бері іркіліп,
Селім бір енді аққандай.
Келеді өлең еселеп,
Үлгіре жазып жатамын.
Бір әндетіп, бір сөйлеп,
Мол рақатқа батамын.
Құрысқан бойым жазылып,
Лапылдап отым жанады.
Отырғандаймын мәз қылып,
Ойнатып сәби баланы.
Өлеңім - менің бөбегім
Өзіме тартқан секілді.
Үстіне түсе төнемін,
Үйретіп оған не тілді.
Дүние қандай тамаша!
Реніш-қайғы маған жат.
Құлпырып, мәз боп балаша,
Айналам толған махаббат.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1945 жыл

  • 0
  • 0

1945 жыл
Жаңа жыл, мың тоғыз жүз қырық бесінші,
Құйшы, дос! Қыран көңіл, бір желпінші!
Қасым Аманжолов

Толық

Альбомға

  • 0
  • 0

Жапанда жалғыз бейіттей
Жолаушыға ой салған.
Көңілсіз жырым бір беттей
Көзіңді тартсын нұр тамған.

Толық

Жаз көңіл

  • 0
  • 1

Жаз көңіл жарқылдаған бұл бір шағым,
Жаныма дарытпаймын дүние шаңын.
Әніммен қарсы аламын әрбір күнді,
Жайғандай ерке нәзік жар құшағын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар