Өлең, жыр, ақындар

Өлең туралы

  • 03.02.2016
  • 2
  • 0
  • 13476
Отырам кейде құрысып,
Бойымда бір жүк жатқандай.
Өтеді уақытым жылысып,
Өз міндетін атқармай...
Кетемін кенет сілкініп,
Іздегенім тапқандай.
Манадан бері іркіліп,
Селім бір енді аққандай.
Келеді өлең еселеп,
Үлгіре жазып жатамын.
Бір әндетіп, бір сөйлеп,
Мол рақатқа батамын.
Құрысқан бойым жазылып,
Лапылдап отым жанады.
Отырғандаймын мәз қылып,
Ойнатып сәби баланы.
Өлеңім - менің бөбегім
Өзіме тартқан секілді.
Үстіне түсе төнемін,
Үйретіп оған не тілді.
Дүние қандай тамаша!
Реніш-қайғы маған жат.
Құлпырып, мәз боп балаша,
Айналам толған махаббат.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайық

  • 1
  • 1

Жарқын жүзбен жайраңдап
Жатырсың ағып, Жайығым,
Жағаңда ойнап, сайраңдап
Ескенмін заман қайығын.

Толық

Аспанымды бұлт торлап

  • 0
  • 1

Аспанымды бұлт торлап,
Құрыстырды денемді.
Көзімнен жас домалап,
Төктім сонда өлеңді.

Толық

Алма бағында

  • 1
  • 1

Қылыш, қанжар тағынған
Жетті жігіт ат мініп;
Шықты алма бағынан
Жас келіншек шат күліп.

Толық

Қарап көріңіз