Өлең, жыр, ақындар

Өлең туралы

  • 03.02.2016
  • 2
  • 0
  • 13600
Отырам кейде құрысып,
Бойымда бір жүк жатқандай.
Өтеді уақытым жылысып,
Өз міндетін атқармай...
Кетемін кенет сілкініп,
Іздегенім тапқандай.
Манадан бері іркіліп,
Селім бір енді аққандай.
Келеді өлең еселеп,
Үлгіре жазып жатамын.
Бір әндетіп, бір сөйлеп,
Мол рақатқа батамын.
Құрысқан бойым жазылып,
Лапылдап отым жанады.
Отырғандаймын мәз қылып,
Ойнатып сәби баланы.
Өлеңім - менің бөбегім
Өзіме тартқан секілді.
Үстіне түсе төнемін,
Үйретіп оған не тілді.
Дүние қандай тамаша!
Реніш-қайғы маған жат.
Құлпырып, мәз боп балаша,
Айналам толған махаббат.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1945 жыл

  • 0
  • 0

1945 жыл
Жаңа жыл, мың тоғыз жүз қырық бесінші,
Құйшы, дос! Қыран көңіл, бір желпінші!
Қасым Аманжолов

Толық

Мектеп кеме білім теңіз

  • 0
  • 0

Мектеп — кеме, білім — теңіз
Толқынында біз жүземіз
Желбіреген ақ желкені
Ұстазым сенсің ұланымның ертеңі

Толық

Ұшқыш болғым келеді

  • 0
  • 0

Ұшқыш болғым келеді
Көңілі – дария, ойы – аспан,
Асқар шыңнан бойы асқан.
Қасым Аманжолов

Толық

Қарап көріңіз