Өлең, жыр, ақындар

Бөлемін сөзге көңіл

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 357
«Баласы Қошқарбайдың Шашубаймын,
Болсам да малға кедей, тілге баймын.
Күніне мыңды алып, жүз берсем де,
Қалтамның түбі тесік, байымаймын»
(Шашубай)

Қызығын бұл жалғанның көріп келем,
Мыңды алып, мен де жүзді беріп келем.
Баласы Қошқарбайдың Шашубайдай,
Малға емес, сөзге көңіл бөліп келем.
Тартқан-ау мінезім де Шашубайға,
Шашылып жатам кейде, басу қайда.
Айырылып барымнан да, нарымнан да,
Іздеймін жар ашуын басуға айла.
Жоқ демен сонда дағы, жоқ демедім,
Жоқтан бар жасамай ма отты өлеңім.
Мыңды алсам, мыңды беріп, мыңды танып,
Ақынның сал-серісі боп келемін.
Той-тойлап жорға мініп тербетіле,
Сыймадым тасып көңілім жер бетіне.
Жарқылдап найзағайдай өткен күннің,
Саусақты басайыншы пернесіне.
Бір перне бір пернеден мұңдылау ма?
Мұңды үні сүйегімді бұрғылауда.
Қияда шарықтаған қайран көңіл,
Күн сайын шыңырауға құлдырауда.
Ауладым Алатаудан ұларымды,
Кеудеме бастым жұпар тұмарымды.
Дүние сырға тұнған, жырға тұнған,
Баса алмай қойды-ау бірақ құмарымды.
Десе де мұң мен қайғы қаншама ащы,
Өмір деп жасар адам жанталасты.
Он келіп, он кетсемде, беу, дүние,
Құмарым саған деген тарқамас-ты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақбоз үй, айлы түн

  • 0
  • 0

Ақбоз үй, айлы түн, сылқылы бұлақтың,
Көк шалған көк теңіз сыбдыры құрақтың.
Тұп-тұнық айдындай аспан мен айнала,
Көгенде күйісі қозы мен лақтың.

Толық

Шабыт

  • 0
  • 0

Кеудемді керші, жұпар самал ескен,
Сан гүлдер, қайдасыңдар далада өскен?
Көмескі түсте көрген қызықтардай,
Өткен күн неге шығып барады естен?

Толық

Қиын болды-ау

  • 0
  • 0

Қиын болды-ау, бұл маған қиын болды-ау,
Қиылғаным – бір ала құйын болды-ау.
Жалын жұтып өзіңе жазған жырдың,
Қара бақыр құны да тиын болды-ау,

Толық

Қарап көріңіз