Өлең, жыр, ақындар

Қойса ба деймін өлеңді

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 340
Қойса ба деймін, құрысын, осы өлеңді,
Өртеніп біттім, өртеген отым, сөн енді.
Бар-жоқты шатып, тып-тыныш жатып үйімде.
Жазсам ба деймін, роман, повесть дегенді.
Жазсам ба екен, жаны бір жайсаң қыз жайлы,
Қыз десе сорлы жүректің бәрі сыздайды.
Жігітін қырға, ал өзін Сырға жіберіп,
Сарғайту қандай, сағынту қандай ыңғайлы.
Оп-оңай тағы біреуге бәле ойлатып,
Біреуді қойсам желөкпе етіп тойлатып.
Кейіпкер үшін өзгертіп болмыс бейнемді,
Актер ғып қойсам өзімді-өзім ойнатып.
Өтеуім үшін қаламгар деген парызды,
Екшемей қосып естіген елден аңызды.
Роман жазып, өрнектеп сыртын шығарып,
Жүрсем бе екен жазушы болып жаны ізгі.
Ақындық жолы ауырлау болып барады,
Көзімнен жас та, жүректен қан да тамады.
Ойсырап ойдан, езілген қайран еңсемді,
Көтеріп жүрсек болатын шығар шамалы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке сағынышы

  • 0
  • 0

Жүрегімді жарып шыққан бір гүлім,
Көз алдымда бейнең тағы тұр бүгін.
Махаббаттың жолы ма, әлде соры ма?
Туған жерден кетті үзіліп кіндігің.

Толық

Мен – менмін

  • 0
  • 0

Бір-ақ рет жаратылған,
Өз үнім өз кеудемде таратылған.
Не болды құйысқанға қыстырылсам?
Садаға кетсін атақ ар атынан!

Толық

Ақын қызға

  • 0
  • 0

Өртеді-ау өлеңдерің өзегімді,
Дат, құрбым, берші менің кезегімді.
Кептелген көмейіңе сөз атымын,
Жүрегім айтпасаң да сезе білді.

Толық

Қарап көріңіз