Өлең, жыр, ақындар

Қазақстан дабылы

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 5238
Өсе бір түсіп тауларым,
Таси бір түсті көлдерім.
Кеңейе түсіп аспаным,
Көгере түсті жерлерім.
Бұлтсыз күннің шұғыласы
Жайнатып көркін ғаламның,
Даламда тыңнан күй туын,
Көңілін ашты адамның.
Заводта соғып жаңа ырғақ,
Гуледі көрік дауылдай.
Ащы тер құйды жауындай.
Иленді шойын қамырдай.
Колхозды аулым жайлауын
Дүрілдетті трактор.
Төсін тосты нәрлі жер,
Ағылтты ақын дәмді жыр.
Бұл он жылға шыққанда
Қазақстан дабылы,
Жаңа дүние дүбірі,
Жаңа қарқын ағыны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қысылғанда

  • 0
  • 0

Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.

Толық

Алты жолдар

  • 0
  • 0

Деп жүрміз ғой қартайдық, киеліміз,
Күн бұлттанса сыздайды сүйегіміз.
Кейде әреңдеп тұрамыз орнымыздан,
Екі аяққа екі қол сүйеуіміз.

Толық

Ағалар туралы

  • 0
  • 0

Шаршадым рас, алпыстан асу оңай ма,
Әйтсе де бүгін тізгінге әлі берікпін:
Көз әйнектің плюсы тіпті молайды,
Көзімнің отын шығынға біраз беріппін.

Толық

Қарап көріңіз