Өлең, жыр, ақындар

Қағаз. Мен және таң

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 249
Арман қуып жүр әлі бағы аздар да,
Тату таулар таңқалып араздарға.
Өлең болып көшеді біздің арман,
Сүйегі сықырлаған қағаздарға.

Жасытса да іштегі толған мұңым,
Ұмыттырмас Рухтар арландығын.
Қағаздар да ешқашан ұмытпайды,
Өзінің бір кезде ағаш болғандығын.

Мен қағазға, ал қағаз маған қарап,
Егіліп отырамыз жалаң қабат.
Сағыныштар сарғайтқан екі ортаға
Қара сия тамады қаламнан ақ.

Тіршіліктің базарын аралатқан,
Тағы аттың ба арайлап, саламат-Таң!
Мені тағы сен көрдің – өңім күліп,
Жандүнием егіліп бара жатқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таудай амалды құрап ал!

  • 0
  • 0

Қарай да қарай гүлдер де өскен,
Үмітсіз жерге үмітпен.
Бұл дүниядан пірлер де көшкен,
Тас шайнап таңдай жібіткен.

Толық

Ойпыр-ай, біз өлермен ек не деген?!

  • 0
  • 0

Бұл заманға іліккенбіз шаршап кеп,
Армандарды асырадық ән сап-бек.
Сан ғасырлар сахарада жүрдік біз,
Қасқырдан да ақылдырақ болсақ деп.

Толық

Фариза Оңғарсыноваға

  • 0
  • 0

Сары құмында Нарынның шашылады із,
Талай қыс кеп,
жаз да өтті, асыға күз.
Алтын құмнан алтын жыр ойған ақын,

Толық

Қарап көріңіз