Өлең, жыр, ақындар

Қағаз. Мен және таң

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 171
Арман қуып жүр әлі бағы аздар да,
Тату таулар таңқалып араздарға.
Өлең болып көшеді біздің арман,
Сүйегі сықырлаған қағаздарға.

Жасытса да іштегі толған мұңым,
Ұмыттырмас Рухтар арландығын.
Қағаздар да ешқашан ұмытпайды,
Өзінің бір кезде ағаш болғандығын.

Мен қағазға, ал қағаз маған қарап,
Егіліп отырамыз жалаң қабат.
Сағыныштар сарғайтқан екі ортаға
Қара сия тамады қаламнан ақ.

Тіршіліктің базарын аралатқан,
Тағы аттың ба арайлап, саламат-Таң!
Мені тағы сен көрдің – өңім күліп,
Жандүнием егіліп бара жатқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Портреттің қимылсыз қимылдары

  • 0
  • 0

Шақырғандай шыңдардың тұйғын-дәмі,
Қыл қалам-ай, жанға сән құйдың-дағы,
Көзімді арбап барады мына жерде,
Портреттің қимылсыз қимылдары.

Толық

Фариза Оңғарсыноваға

  • 0
  • 0

Сары құмында Нарынның шашылады із,
Талай қыс кеп,
жаз да өтті, асыға күз.
Алтын құмнан алтын жыр ойған ақын,

Толық

Бөрілердің бесік жырын естимін...

  • 0
  • 0

Дауыл тынды. Айқай-шудан түк қалмай,
Ағаштар тұр төбелестен шыққандай.
Дауыл тынды, қары қалды ақ бұйра,
Жерде жатқан бұлттардай.

Толық

Қарап көріңіз