Өлең, жыр, ақындар

Қағаз. Мен және таң

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 275
Арман қуып жүр әлі бағы аздар да,
Тату таулар таңқалып араздарға.
Өлең болып көшеді біздің арман,
Сүйегі сықырлаған қағаздарға.

Жасытса да іштегі толған мұңым,
Ұмыттырмас Рухтар арландығын.
Қағаздар да ешқашан ұмытпайды,
Өзінің бір кезде ағаш болғандығын.

Мен қағазға, ал қағаз маған қарап,
Егіліп отырамыз жалаң қабат.
Сағыныштар сарғайтқан екі ортаға
Қара сия тамады қаламнан ақ.

Тіршіліктің базарын аралатқан,
Тағы аттың ба арайлап, саламат-Таң!
Мені тағы сен көрдің – өңім күліп,
Жандүнием егіліп бара жатқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таудай амалды құрап ал!

  • 0
  • 0

Қарай да қарай гүлдер де өскен,
Үмітсіз жерге үмітпен.
Бұл дүниядан пірлер де көшкен,
Тас шайнап таңдай жібіткен.

Толық

Мен сағындым

  • 0
  • 0

Жылдар мынау – жасыңды санай келген.
Күндер мынау – боз қырау самай берген,
Көңіл мынау – жастық шақ келер ме деп,
Жүз бұрылып артына қарай берген.

Толық

Аллаға мадақ айтқан құстар сынды

  • 0
  • 0

Анау қырдан көшетін құм аттанып,
Әуені естілетін шұбап барып.
Жер бетінде әлі де ән жоқ кезде,
Тастардың ән салғаны сияқтанып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар