Өлең, жыр, ақындар

Қыс

  • 03.02.2016
  • 0
  • 1
  • 5408
Ішімде де ақ боран,
Сыртымда да ақ боран.
Көңіл-бұлақ ақ табан,
Ол да қатып тоқтаған.
Үсіп өлді үмітім,
бір жаз бойы сақтаған.
Қарға батып дәрменім,
Мұзға қатып дәуренім,
Кәрі қысты тұр-тұрлап,
Оята алмай әуремін,
Шаңқай жаздан адасып,
Жүрген жалғыз сәуле едім.
Қыс пен жазды жалға тіл,
Көктеміңе бар батыл.
Жасыл-желек қай жақта?
Мұнда тау да, тал да тұл,
Өлеңдерде ақ қырау,
Ой ұшында қар жатыр.



Пікірлер (1)

Қоныс

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Аллаға мадақ айтқан құстар сынды

  • 0
  • 0

Анау қырдан көшетін құм аттанып,
Әуені естілетін шұбап барып.
Жер бетінде әлі де ән жоқ кезде,
Тастардың ән салғаны сияқтанып.

Толық

Мен сағындым

  • 0
  • 0

Жылдар мынау – жасыңды санай келген.
Күндер мынау – боз қырау самай берген,
Көңіл мынау – жастық шақ келер ме деп,
Жүз бұрылып артына қарай берген.

Толық

Қиылыстар мен құйылыстардың кезеңі

  • 0
  • 0

Қиылыстар мен құйылыстардың кезеңі,
Цифрлар бізді көрмей тұрып-ақ сезеді.
Жапырағымен желпіген болып жанымды,
Ормандар менің ой-қиялымды кезеді.

Толық

Қарап көріңіз