Алматыға (Екінші өлең)
- 0
- 0
Ей, Алматы!
Жалқы мұңның жанарындай күз келді
Астанаға... Сосын «Пушкин» бағына.
Қайта айналып келе ме екен бізге енді,
Үміт
Қауырсынын үзіп кетіп жанымның,Жел көшкенде мен де әнімнен жаңылдым.
Сенсіз күннің алақаны сыз тартып,
Сені ғана сағындым.
Біз емес қой айтар тағдыр байламын.
Мендік арман қайда кетті? Қайдамын?!
Бір өмір мен бір үміттің арасы.
...Сені ғана ойладым.
Өткен күндер таққандай боп бізге мін,
Мезгіл бүгін сездіріп тұр күз демін.
Күзден тағы күткен болып бір бақыт,
Мен бәрібір Сені ғана іздедім!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Туған жерге
- 0
- 0
Жусанды бел сөйлетсе қоңыр әнін,
Ой кеміріп батады соңыра күн.
Жалғыздығын сездік пе сол даланың,
Сағыныш-жас жуғанда омырауын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
меей
кеемет -
полатбек Жанбаев
Мықты -
Жанахмет
А -
Жанахмет
Мен тіпті оқи беріп жаттап алдым ғой
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі