Тырналар
- 0
- 0
Күннің жауып көздерін түн қабағы,
Сансыз жұлдыз күзетті бұл қаланы.
Түн ортасы ояндым түсіме еніп,
Топ боп ұшқан ауылдың тырналары.
Үміт
Қауырсынын үзіп кетіп жанымның,Жел көшкенде мен де әнімнен жаңылдым.
Сенсіз күннің алақаны сыз тартып,
Сені ғана сағындым.
Біз емес қой айтар тағдыр байламын.
Мендік арман қайда кетті? Қайдамын?!
Бір өмір мен бір үміттің арасы.
...Сені ғана ойладым.
Өткен күндер таққандай боп бізге мін,
Мезгіл бүгін сездіріп тұр күз демін.
Күзден тағы күткен болып бір бақыт,
Мен бәрібір Сені ғана іздедім!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Астана – арманның аңызы
- 0
- 0
Мен...
О бастан аппақ арман ем!
(Сезбеген шығар да сол шақта болған ел...)
Бауырлап атқанда Бозоқтың боз таңы,
Өкпелеме...
- 0
- 0
Белден асты тағы бір іңір көші,
Бұл қаланың ауысты бүгін де есі.
Бала күнім көретін бәрін
«әппақ» бүгініме, өтінем, үңілмеші.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Медина
Керемет -
жанна
неге аяқталмаған екен -
Ханга арналган олен
Махамбет
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі