Өлең, жыр, ақындар

Он сегіз

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 353
Бәрі соқыр. Бәрі керең. Тас қала.
Бар наласын жалғыз ғана күз ұғып...
Сағынышы ақтармаған басқаға,
Бара жатты мезгілдің жанарынан үзіліп.

Күн кірпігі түрткілеп, оянғанда жер беті,
Таң самалы тіл қатқан сезіміне шық бейне.
Ал жүректе дір еткен бір арманның келбеті
өкінішке оранды, күз де кетті күтпей де...

Сен де кеттің... Сен де кеттің, Өзің емес,
Баска біреу болмысыңда күн кешіп.
Дәрмені жоқ дертінен безінер еш,
Жүрек қалды жалғыздықпен тілдесіп...

...Кеудесінде үміті бар көктемнен,
Тілсіз хаттың ұшпайтұғын кептері...
Сол еді ғой он сегізім өткерген,
Дерті бөлек, сезім болған өткелі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміт

  • 0
  • 0

Қауырсынын үзіп кетіп жанымның,
Жел көшкенде мен де әнімнен жаңылдым.
Сенсіз күннің алақаны сыз тартып,
Сені ғана сағындым.

Толық

Туған жерге

  • 0
  • 0

Жусанды бел сөйлетсе қоңыр әнін,
Ой кеміріп батады соңыра күн.
Жалғыздығын сездік пе сол даланың,
Сағыныш-жас жуғанда омырауын.

Толық

Алматыға (Екінші өлең)

  • 0
  • 0

Ей, Алматы!
Жалқы мұңның жанарындай күз келді
Астанаға... Сосын «Пушкин» бағына.
Қайта айналып келе ме екен бізге енді,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар