Өлең, жыр, ақындар

Он сегіз

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 433
Бәрі соқыр. Бәрі керең. Тас қала.
Бар наласын жалғыз ғана күз ұғып...
Сағынышы ақтармаған басқаға,
Бара жатты мезгілдің жанарынан үзіліп.

Күн кірпігі түрткілеп, оянғанда жер беті,
Таң самалы тіл қатқан сезіміне шық бейне.
Ал жүректе дір еткен бір арманның келбеті
өкінішке оранды, күз де кетті күтпей де...

Сен де кеттің... Сен де кеттің, Өзің емес,
Баска біреу болмысыңда күн кешіп.
Дәрмені жоқ дертінен безінер еш,
Жүрек қалды жалғыздықпен тілдесіп...

...Кеудесінде үміті бар көктемнен,
Тілсіз хаттың ұшпайтұғын кептері...
Сол еді ғой он сегізім өткерген,
Дерті бөлек, сезім болған өткелі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тау

  • 0
  • 0

Мәңгілкке түйсігімде түйілген,
Тау иісті дем бұрқырап санамда...
Арпалыстым қала кезген күйіммен,
Бұдан артық құрсау жоқтай ғаламда. 

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Қауырсынын үзіп кетіп жанымның,
Жел көшкенде мен де әнімнен жаңылдым.
Сенсіз күннің алақаны сыз тартып,
Сені ғана сағындым.

Толық

Алматыға (Бірінші өлең)

  • 0
  • 0

Ей, Алматы!
Сен жайлы айтса сенбеп едім мен бұрын.
Ол да ертең кетеді деп сенді кім.
Енді өзіңді тербете ме әнімен,

Толық

Қарап көріңіз