Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 03.02.2016
  • 0
  • 1
  • 6781
Кеудесі шын ақынның күй сарайы,
Алады төгіп-төгіп келсе орайы.
Жаңбырдай нажағайлы нөсерлеткен
Жерінде гүл шайқалар құйып өткен,
Жас дүние алдында үміт, жас ұрпағы,
Жарқылдар жаздай жасыл болашағы,
Бүгіннен ертеңіне қадап көзін
Арнайды аңсап ақын соған сөзін.
Мінезі әулиедей ел айтатын,
Құлқынға құл болуды білмейді ақын,
Жаны әзір сүйгені үшін құрбандыққа,
Бүкпесіз жүрек сырын айтар жұртқа.
Қүласа сеніммен бір кұлайды,
Аяныш сонда ешкімнен сұрамайды.
Қамыспас қас болаттай кектенгенде,
Қарғысы атқан оқтай жек көргенге.
Көрсең де осы ақынның қай мінезін
Оқушы, түсін өзің, кешір өзің.



Пікірлер (1)

Гаухар Құрманалиева

Өте керемет мағыналы .

Пікір қалдырыңыз

Аталар туралы

  • 0
  • 0

Біреуі мен ем атасын сүйген жастың.
Өмір бойы сені, ата, ұмытпаспын.
Күс-күс қолмен басымнан сипадың да,
Желден ықсам жып-жылы қойныңды аштың,

Толық

Әбжан Шортанбаев

  • 0
  • 0

Өңі жұқа, қағылез қартайса да,
Қайрат - күші жастағы ортайса да.
Ұзақ ойдан қояды арыла алмай,
Отырса да, жүрсе де, жантайса да.

Толық

Сорлайды екенбіз

  • 0
  • 0

− Ассалаумағалайкүм, молда
Не ғып шықтың жолға?
Қайда барып, қайдан келесің,
Нелер көрдің онда?

Толық

Қарап көріңіз