Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 03.02.2016
  • 0
  • 1
  • 6870
Кеудесі шын ақынның күй сарайы,
Алады төгіп-төгіп келсе орайы.
Жаңбырдай нажағайлы нөсерлеткен
Жерінде гүл шайқалар құйып өткен,
Жас дүние алдында үміт, жас ұрпағы,
Жарқылдар жаздай жасыл болашағы,
Бүгіннен ертеңіне қадап көзін
Арнайды аңсап ақын соған сөзін.
Мінезі әулиедей ел айтатын,
Құлқынға құл болуды білмейді ақын,
Жаны әзір сүйгені үшін құрбандыққа,
Бүкпесіз жүрек сырын айтар жұртқа.
Қүласа сеніммен бір кұлайды,
Аяныш сонда ешкімнен сұрамайды.
Қамыспас қас болаттай кектенгенде,
Қарғысы атқан оқтай жек көргенге.
Көрсең де осы ақынның қай мінезін
Оқушы, түсін өзің, кешір өзің.



Пікірлер (1)

Гаухар Құрманалиева

Өте керемет мағыналы .

Пікір қалдырыңыз

Ән

  • 0
  • 0

Көк аспанға күрсіне қарайды да,
Шолып алып бүркітше маңайды да.
Ит үстінен жас қойшы шырылдаса,
Кең дүниеге кетеді ән тарайды да.

Толық

Катерина

  • 0
  • 0

Катерина неге солғын,
Ауру ма екен, әлде жаны;
Ойнамайды, неге бүгін,
Естілмейді салған әні?..

Толық

Іздемен жастығымды

  • 0
  • 0

Тоқтаусыз көп жүріппін, бір тынбаппын,
Еңселеп елуге де келіп қаппын.
Қалыпты кейінде ұзап сан жылдарым.
Қалыпты сол жылдарда балғын шағым.

Толық

Қарап көріңіз