Өлең, жыр, ақындар

Кеткім келеді алыстарға...

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 257
Кеткім келеді алыстарға...
Қайда барам?
Мылқау әуен сыр шертеді айдаладан.
Сезім — малай, тән билікте жерідім мен,
Кеш, жер ана қоныстанған Айға балаң.
Тас түнекке күрең сыйлап ақ басты мұң,
Маған емес, жаны жазға жақтасты күн.
Мен секілді мұң тұтатқан жұлдыздарды,
Санай алмай сандырақтап алжасты түн.
Жетім сезім хат ала алмай сырласынан,
Жұлдыз ақты қараңғы аспан сырғасынан.
Ай басынан аппақ сәуле төгілгенде,
Сені ойлап өлең өргем әр шашынан.
Түн тағына жайғасты кеп мұң патшасы,
Сол бір күзгі сол бір қыздың жұмбақ жасы.
Сағынышы сыймай жүрген жер мен көкке,
Мен және Ай.
Шам.
Орындық.
Түн бақшасы.
Кірпігіне шуақ сіңген жұлдыздай мұң,
Жанарыңда мекендеген сансыз қайғым.
Жүрегімде өмір сүрер аппақ сезім,
Сәулесінен жаралғандай жалғыз Айдың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем...

  • 0
  • 0

Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем?
Жапырақ-ай, өлермісің, не етерсің?
Аспан ана көз жасына жуынып,
Сен де бір күн үзілерсің, кетерсің.

Толық

Жиһад

  • 0
  • 0

Рухы тәнін
табыттай иығына көтерген,
шапандай іле салған бәдәуи –
Жанның киімінен мағына күткен қоғамнан алыстап кетіп,

Толық

Жанымның мезгілі

  • 0
  • 0

Кеудеме кеп тұрақтады күз демде,
Жүрегімнен жапырақты үзгенде.
Ұшып кетсем мәңгі жазға... көктемге...
Ұшып кетсем өзімнен де... күзден де...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар