Өлең, жыр, ақындар

Шақырусыз қонақ

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 379
Сатып алған күніңнен бері саған ұқсаған
жиһаздар мен киім кешектеріңе толы
естеліктер сіңген жалдаған пәтеріңе еріксіз кіресің...
Бүгінді, түнді,
көше шамдарын,
күз ызғарын,
ып-ыстық һам мұздай – ойларыңды,
әріптестеріңнің әзілдерін,
сүйіктіңнің жылы сөздерін
жүрген жеріңдегі бүкіл баққалдар,
базарлар,
ағаштар,
терезелер мен
оқылған,
оқылмаған кітаптарыңды,
таныс, бөтен пенделерді,
шаһарыңды,
мемлекетіңді,
жер шарын,
пәни мен бақиды түгелін иығыңа тасып,
ұзақ сырғыта шешіп,
әзер дегенде ілгішке ілесің...
Сосын, терезеңнің пердесін ашып,
өзің сүйетін мезгілді тамашалайсың...
Тіленші теректердің қолында қалпақтай қарғалардың
жыламсырап жатқанын көресің де
төс қалтаңның тесігіне қолыңды сұғып
жаныңнан басқа жұбатар ештеңе жоғын сезесің,
Ол да сенікі емес-ті...
Сосын, шарасыз ғана шәйіңді демдеп,
асыңды әзірлеп, дастарханыңды жайып
ілгіштегі бүгінгі қонақтарыңды,
жиһаздар мен киім-кешектеріңді
бәлкім кешкі,
мүмкін таңғы асыңа шақырасың...
Дастархандастарыңнан шәйіңді ұрттаған болып
«мен жалғыз емеспін» дейсің, ойыңды жасырып...
осы сөзіңді олар да іштей қайталап тұрғанын
суыған шәйларын қайта-қайта үрлегендерінен сезесің...
Ал төрдегі жалғыздықтың «мен де жалғыз емеспін» -
деп, дауыстағанынан селк ете қаласың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаз жанарындағы жас

  • 0
  • 0

Қалада: бұлыт исі, мұң исі.
Жаздың да алақаны сарғаяр
сүртем деп күздің жасын...
бұ несі,

Толық

Ақ көйлек киген Ай...

  • 0
  • 0

Белгілі ғой, белгілі жайым менің,
Жапыраққа үрлейді қайың демім.
Ақ жүзінен аппақ нұр шашыраған,
Аппақ көйлек киінген Айым менің.

Толық

Апама ұқсайсың

  • 0
  • 0

Ойыңнан сенің қайғырам,
Жырыңды оқып түңілем.
Аппақ жаныңды парақтап,
Кітап жүзіңе үңілем.

Толық

Қарап көріңіз