Өлең, жыр, ақындар

Шақырусыз қонақ

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 376
Сатып алған күніңнен бері саған ұқсаған
жиһаздар мен киім кешектеріңе толы
естеліктер сіңген жалдаған пәтеріңе еріксіз кіресің...
Бүгінді, түнді,
көше шамдарын,
күз ызғарын,
ып-ыстық һам мұздай – ойларыңды,
әріптестеріңнің әзілдерін,
сүйіктіңнің жылы сөздерін
жүрген жеріңдегі бүкіл баққалдар,
базарлар,
ағаштар,
терезелер мен
оқылған,
оқылмаған кітаптарыңды,
таныс, бөтен пенделерді,
шаһарыңды,
мемлекетіңді,
жер шарын,
пәни мен бақиды түгелін иығыңа тасып,
ұзақ сырғыта шешіп,
әзер дегенде ілгішке ілесің...
Сосын, терезеңнің пердесін ашып,
өзің сүйетін мезгілді тамашалайсың...
Тіленші теректердің қолында қалпақтай қарғалардың
жыламсырап жатқанын көресің де
төс қалтаңның тесігіне қолыңды сұғып
жаныңнан басқа жұбатар ештеңе жоғын сезесің,
Ол да сенікі емес-ті...
Сосын, шарасыз ғана шәйіңді демдеп,
асыңды әзірлеп, дастарханыңды жайып
ілгіштегі бүгінгі қонақтарыңды,
жиһаздар мен киім-кешектеріңді
бәлкім кешкі,
мүмкін таңғы асыңа шақырасың...
Дастархандастарыңнан шәйіңді ұрттаған болып
«мен жалғыз емеспін» дейсің, ойыңды жасырып...
осы сөзіңді олар да іштей қайталап тұрғанын
суыған шәйларын қайта-қайта үрлегендерінен сезесің...
Ал төрдегі жалғыздықтың «мен де жалғыз емеспін» -
деп, дауыстағанынан селк ете қаласың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалаңаш қоғам

  • 0
  • 0

Жапырағын қимай жерге шешінді күз,
Ақ көйлегін ары қашып шешінді қыз.
Бұл жалаңаш қоғам менен адамзаттан,
Жинаймын кеп етегім мен есімді жүз.

Толық

Кірпігіңді күзетем

  • 0
  • 0

Жүрек түннен ішеді мұң, таусады,
Қабырғам жоқ...
Қабырғам да қаусады.
Пианино кірпігіңде ойнайды,

Толық

Ренжіме, шеше

  • 0
  • 0

Қайтейін, шеше, қайтейін!
Белгілі сізге, белгілі күзге жай күйім.
Жанарың жаста, қабағың әжім, қатулы,
Өмірің анау, өмірім мынау, әй, қиын!

Толық

Қарап көріңіз