Өлең, жыр, ақындар

Дүние

  • admin
  • 01.09.2024
  • 0
  • 0
  • 473
Дүние көріп жүрмін дауылыңды,
Көтердім арқалатқан ауырыңды.
Өзімді аямадым ажал бар деп,
Сен кейде қимасаң да тәуіріңді.
Сондайда қамықпадым, шарықтадым,
Жырлауға сағынышты жалықпадым.
Тіршілік бар әуреңмен жақсы екенсің,
Мен сені сүйгенімді анықтадым.
Майысқан қарлығаштың қанатындай,
Жүрегім жүз бүктеліп қалатындай.
Махаббат менің қандай жазығым бар,
Әуреге өле-өлгенше салатындай.
Дүние арманым көп қиялдасам,
Өз күнәң ұланыңды жиі алдасаң.
Біткен іс аздау болып туған елден,
Соңыра жарар еді-ау ұялмасам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғасыр жыры

  • 0
  • 0

Ленинградты от қоршауда сынаған,
Жау қысқанда не көрмеді бұл адам?!
Сол күндерде қайғы кешкен қарт Жамбыл
Жыр боратты қорғасыннан құраған.

Толық

Сен едің ғой...

  • 0
  • 0

Ауыл жаққа құстай ұшып асығам,
Көрсем деймін ақ қайыңдар қасынан.
Сен едің ғой ақ дидарың аңсатып,
Екі көзге көктен жұлдыз тасыған.

Толық

Ұлтжандылық көкіректе тұтанды

  • 0
  • 0

Мұхит аға дейтін бізді «батырым»,
Директор ғой шығарса да батыл үн.
Көрші болып тап қасына барғанда,
Ерулік беріп, көрсетті зор шатырын.

Толық

Қарап көріңіз