Өлең, жыр, ақындар

Жан дауысы

  • admin
  • 03.09.2024
  • 0
  • 0
  • 637
Қаратаудың көш келеді басынан,
Қаратаудың зар шығады тасынан.
Қаратаудан қара дария құлайды,
Қазағымның көзден аққан жасынан.

Каратаудан шаң шұбайды бұрқырап,
Қара торғай қона алмай жүр шырқырап.
Қаратаудай күңіренесің қазағым,
Күні бүгін сай-сүйегің сырқырап.

Қайырмасы:
Қасиетті қазағым,
Қасіретті қазағым,
Ұлан-байтақ жерің бар,
Жерден де ауыр азабың,
Анталаған дұшпанның
Арқаладың мазағын.
Қан қақсатқан дертіңді,
Қайтсем, шіркін, жазамын?!
Қаратаудан қайғың зор,
Орап жатыр алдыңда ор.
Жол таппасаң, болдың қор,
Ойлан, ойлан, қазағым!

Қаратауда қара торғай мен едім,
Қанатымды талдырумен келемін.
Жетер ме екен қысқа жіптей ғұмырым,
Шарлап ұшсам, қасіретіңнің көлемін?!

Опасы жоқ өкінішті жалғанда,
Өксіп өткен өмір қанша арманда.
Қалың өртте қалып қойма, қазағым,
Жау жағадан, бөрі етектен алғанда.

Қайырмасы



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақтоғай

  • 0
  • 0

Ақтоғай, атың қандай әдемі еді,
Деуші еді жыр бесігі, ән әлемі.
Өзімнен бұрын жетіп құс-көңілім,
Аялы аспаныңда әуеледі.

Толық

Маң-маң басып келеді

  • 0
  • 0

Асқақтатып ағасын аспандатты демеңдер,
Менен бұрын бағасын беріп қойған кемелдер.
Көкірегі күйсандық – ән мен жырдың қоймасы,
Алдарыңда, ағайын, сырлы сазды кемеңгер.

Толық

О, тағдыр!

  • 0
  • 0

Жаратқанға не жазып ем мен бейбақ,
Қайда барсам, қара боран – шөлді аймақ,
Құландайын құлап едім кұдыққа,
Құрбақалар құлағымда салды ойнақ.

Толық

Қарап көріңіз