Өлең, жыр, ақындар

Намыс

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 659
Түкiрiп туған жерiме
өзiмдi кетсе табалап,
тигiзiп тiлiн тегiме
жармасса бiреу жағама —
қан тамырлармен жарысып
дененi сiлкiп сақылдап,
туады сонда намысым
найзағай болып шатырлап.
Шырқырап шықса тар кезде
намыстың сойқан кектi үнi
көтерер менi сол кезде
алапат күштiң екпiнi.
Кетедi бойда күш тасып
көресiң оны байқасаң.
Жолбарыстармен ұстасып,
арыстандармен айқасам.
Найзағай — намыс атылып
кетсе егер
(оны бiлем мен)
Көк темiрлердi қақ тiлiп,
жартасты сойып жiбергем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткiншi жаңбырдың өлеңі

  • 0
  • 0

Мен өткiншi жаңбырмын,
келемiн алыс, қиырдан,
сыйым бар, әнiм, күйiм бар.
Қолдарын бұлғап шақырып,

Толық

Кеше мен бүгін

  • 0
  • 0

Менiң кеше –
Аяғыма! –
Қара тас байлап қойды.
Алшаңдап

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Саздар iздеп жұлдыз, бұлақ, қайыңнан,
аспандағы құстың даусын қайырған,
төзiмдi илеп,
сезiмiңдi үгетiн

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер