Өлең, жыр, ақындар

Намыс

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 476
Түкiрiп туған жерiме
өзiмдi кетсе табалап,
тигiзiп тiлiн тегiме
жармасса бiреу жағама —
қан тамырлармен жарысып
дененi сiлкiп сақылдап,
туады сонда намысым
найзағай болып шатырлап.
Шырқырап шықса тар кезде
намыстың сойқан кектi үнi
көтерер менi сол кезде
алапат күштiң екпiнi.
Кетедi бойда күш тасып
көресiң оны байқасаң.
Жолбарыстармен ұстасып,
арыстандармен айқасам.
Найзағай — намыс атылып
кетсе егер
(оны бiлем мен)
Көк темiрлердi қақ тiлiп,
жартасты сойып жiбергем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сені сағынғанда

  • 0
  • 0

Жүрмiн қазiр сенсiз мен азар мұнда!
Қызығым жоқ бұл өмiр-базардың да.
Жыласам да,
күлсем де,

Толық

Үміт пен күдік

  • 0
  • 0

Бiрi қатер, ал бiреуi игiлiк,
бiрi тербер, бiр салып қиғылық...
Үмiтiмдi өсiрiп ем гүл қылып,
күдiк-аптап жiбердi оны күйдiрiп.

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Саздар iздеп жұлдыз, бұлақ, қайыңнан,
аспандағы құстың даусын қайырған,
төзiмдi илеп,
сезiмiңдi үгетiн

Толық

Қарап көріңіз