Толғау

Түнгі аспан жыпыр-жыпыр жанған жұлдыз,
Аспаннан алыста орын алған жұлдыз.
Адамға ақыл салып аңғартқандай
Қанша деп қатарында, шіркін-ай, қалған ұл-қыз?
Кейбірі қас-қағымда кетеді ағып,
Жолына жолақ сызық белгі тағып.
Өзінің өмірінен із қалдырмай,
Дегендей туады екен, шіркін-ай, адам неғып.
Адам да, өлгеннен соң өшкен жұлдыз
Көрінбей көк жүзінен көшкен жұлдыз.
Жұлдыз боп жанады да, өшеді тез,
Өмірде өксуменен, шіркін-ай, өскен ұл-қыз.
Өшірген өз жұлдызын Қазақ өзі,
Өш болып өнерлімен көрген көзі.
Қидырған қыршынынан асылдарын,
Қиянат жаламенен, шіркін-ай, қаңқу сөзі.
Қыздардың қыршын кеткен бірі Сара,
Өнерде ізі қалған ірі Сара
Көріңдер көрермендер көлеңкесін
Жалындап, жанып өшкен, шіркін-ай, тірі Сара.

---