Өлең, жыр, ақындар

Ғаламды жаратпас текке

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 160
Ғаламды жаратпас текке,
Жер бізге, біз Жерге кімбіз?!
Күлімдеп тұратын көкте
Күн деген – жай ғана жұлдыз.

Аспанның ажары дер ме,
Жұлдыздың жанары – шырақ.
Шырақтар тамады жерге
Асығып, адасып, құлап…

Құлау мен құлдырау теңдей,
Көңілің құлазиды аздап.
Сол шырақ жерде де сөнбей
Кеудемде тұрады маздап.

Білмеймін, көктен не көрдім?
Аңырып қараймын Айға.
Серігі емес пе ең Жердің
Селкеусіз сенімім қайда?

Жұлдыздар ілінген зәуге
Күрсініп қарайды бір қыз.
Күн деген – сөнбейтін сәуле,
Күн деген – ең алып жұлдыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен әйелмін

  • 0
  • 0

Мен әйелмін,
жанымда қырық шырақ,
Ешкімге енді бармаймын үміт сұрап.
Сағыныш Намазшамова

Толық

Күншілдіктен жерідім

  • 0
  • 0

Күншілдіктен жерідім
Ыржаң-ыржаң күлкі көп,
Күңкіл-күңкіл сөз бе екен?
Сағыныш Намазшамова

Толық

Алғашында албырт оймен адастым

  • 0
  • 0

Алғашында албырт оймен адастым,
Қиялыммен қолтықтасып таң астым.
Қол бұлғамай кете берді келмеске,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз