Өлең, жыр, ақындар

Ғаламды жаратпас текке

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 143
Ғаламды жаратпас текке,
Жер бізге, біз Жерге кімбіз?!
Күлімдеп тұратын көкте
Күн деген – жай ғана жұлдыз.

Аспанның ажары дер ме,
Жұлдыздың жанары – шырақ.
Шырақтар тамады жерге
Асығып, адасып, құлап…

Құлау мен құлдырау теңдей,
Көңілің құлазиды аздап.
Сол шырақ жерде де сөнбей
Кеудемде тұрады маздап.

Білмеймін, көктен не көрдім?
Аңырып қараймын Айға.
Серігі емес пе ең Жердің
Селкеусіз сенімім қайда?

Жұлдыздар ілінген зәуге
Күрсініп қарайды бір қыз.
Күн деген – сөнбейтін сәуле,
Күн деген – ең алып жұлдыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біліп өстім биік барын, тау барын

  • 0
  • 0

Біліп өстім биік барын, тау барын,
Көктесем деп көк шалғында аунадым.
Келер күннен күттім-дағы кәде-сый,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Өлең жазу

  • 0
  • 0

Өлең жазу
Түннің
табаны тиіп, табы қалған сәттерімде
Сағыныш Намазшамова

Толық

Шыбық ұстап бағлан баққан күндер

  • 0
  • 0

Шыбық ұстап бағлан баққан күндер,
Ағынындай Ақсудың аққан күндер.
Алтыны да, күмісі керек емес,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер