Өлең, жыр, ақындар

Көқ сеңгір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2276
Жатырсың сен қарайып,
Жер бетінде бір меңдей.
Тағып маған тау айып,
Тау деп айтсам күлгендей.
Тау шығарсың жасыңда
Бойың көкпен таласқан.
Қар ұялап басыңда
Бұлт шыңында адасқан.
Бір кездегі алып шың
Жаңбыр ойып, жел күреп,
Шөге-шөге қалыпсың
Шынтағыңмен Жер тіреп.
Жасап кейде шет-пұшпақ
Күліп саған басқа тау.
Жастық шағын бетке ұстап,
Айта берсін босқа дау.
Құр бекерге қамығып,
Сен мұңайып жасыма.
Келер әлі кәрілік
Олардың да басына.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн сәулесі

  • 0
  • 0

Желмен ұшты жапырақтар,
Саулап түскен сары алтындай.
Желмен ұшты жапырақтар
Самұрықтың қанатындай.

Толық

Кавказ

  • 0
  • 0

Мәңгілік болашаққа ағатындай,
Өмірдің өзендері сағатындай.
Айналған аспанында ақша бұлттар,
Жеп-жеңіл көгершіннің қанатындай.

Толық

Үнсіздік

  • 0
  • 0

(Мұхтар Әуезов қабірінің басында)
Ұлы деп мәңгі-бақи аталатын,
Аяулы жанның іштей атап атын.
Басында қабірінің тұр халайық

Толық

Қарап көріңіз