Өлең, жыр, ақындар

Көқ сеңгір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2371
Жатырсың сен қарайып,
Жер бетінде бір меңдей.
Тағып маған тау айып,
Тау деп айтсам күлгендей.
Тау шығарсың жасыңда
Бойың көкпен таласқан.
Қар ұялап басыңда
Бұлт шыңында адасқан.
Бір кездегі алып шың
Жаңбыр ойып, жел күреп,
Шөге-шөге қалыпсың
Шынтағыңмен Жер тіреп.
Жасап кейде шет-пұшпақ
Күліп саған басқа тау.
Жастық шағын бетке ұстап,
Айта берсін босқа дау.
Құр бекерге қамығып,
Сен мұңайып жасыма.
Келер әлі кәрілік
Олардың да басына.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үнсіздік

  • 0
  • 0

(Мұхтар Әуезов қабірінің басында)
Ұлы деп мәңгі-бақи аталатын,
Аяулы жанның іштей атап атын.
Басында қабірінің тұр халайық

Толық

Құрақ

  • 0
  • 0

Жел сарнаған маңы у-шу,
Желбірейді бал құрақ
Қара терең, қанды су
Алдырмайды ал бірақ.

Толық

Почта жәшігі туралы жыр

  • 0
  • 0

О, менің қарағайларым,
Білмейтін ашу-айбарды.
Күзде де көк,
Қыста да көк

Толық

Қарап көріңіз