Өлең, жыр, ақындар

Көқ сеңгір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2222
Жатырсың сен қарайып,
Жер бетінде бір меңдей.
Тағып маған тау айып,
Тау деп айтсам күлгендей.
Тау шығарсың жасыңда
Бойың көкпен таласқан.
Қар ұялап басыңда
Бұлт шыңында адасқан.
Бір кездегі алып шың
Жаңбыр ойып, жел күреп,
Шөге-шөге қалыпсың
Шынтағыңмен Жер тіреп.
Жасап кейде шет-пұшпақ
Күліп саған басқа тау.
Жастық шағын бетке ұстап,
Айта берсін босқа дау.
Құр бекерге қамығып,
Сен мұңайып жасыма.
Келер әлі кәрілік
Олардың да басына.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нева жақтан жел еседі

  • 0
  • 0

Отырғанда мен орманда оңаша,
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Жұмсақ леппен маңдайымнан сипайды,
Жас жанымды аялаған анаша.

Толық

Маяковский музейінде

  • 0
  • 0

Жалғыз оқ,
Жалғыз от
Өлтірді ме,
Өртеді ме ақынды?

Толық

Шопан тойында

  • 0
  • 0

Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.

Толық

Қарап көріңіз