Өлең, жыр, ақындар

Біле тұра күннің ертең өлтірерін дарға асып

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 164
Біле тұра күннің ертең өлтірерін дарға асып,
Желдің жалбыр көйлегіне жармасып,
Сонау көктен құйғыта кеп асыға
Сүйіп жатыр қара жерді қар ғашық.
Ертең сені біреу тастар бір төбе ғып күретіп,
Таптаса да табанымен мың етік.
Жанарыңның нұры таймай жалтылдар,
Қызыл күннің қызғанышын үдетіп.
Қалды ма онда сезіміңді сезер сана, сенер ес,
Ақыры анық, опа бермес ерегес.
Күн жоғары, ал жоғарғы қашанда
Төменгіге бас имейді, теңі емес.
Шынымен-ақ құтқарушы табылмай ма тез, демде?!
Арашашы аязың да безген бе?!
Аяушылық, қаяу тұнып ойда, әттең...
Сенің жылап кетеріңді сезгенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлт жылауық, Ай менмен, күлегеш Күн

  • 0
  • 0

Бұлт жылауық, Ай менмен, күлегеш Күн,
Жел жүгірді соңынан бір елестің.
Қасиетінен қара Жер айнымасын,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Бақытын іздеп бес күннің

  • 0
  • 0

Бақытын іздеп бес күннің,
Қиялмен қырды кеземін.
Сағынышы болмай ешкімнің,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Бір күнім

  • 0
  • 0

Бір күнім
Күңкіл сөзді жүргем жоқ па күнде естіп,
Іздегенім – дала – сана – үндестік.
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз