Ақ ерке — жайық
- 0
- 0
Арманым саған ауған,
Самал соқса жағалаудан.
Жүректе тербетілген
Ақ Жайығым,
Аппақ қыс
Ақ қолғаппен құшақтап,Сақылдайды қыс аппақ.
Өзен, теңіз, тау-төбе
Киген аппақ сәукеле.
Жатыр іздер жосылған
Рояльдің басылған
Ақ тіліне ұқсап қап…
Ақ қыс – сұлу ақ өлең,
Табанымның астында
Таңғажайып ақ әлем.
Сырласады, сырлассаң,
Қырға асады, қырға ассаң.
Аппақ әуен сықырлап,
Жырлағалы тұр бассаң.
Жанарынан жас бүркіп,
Тұр қыс күні сүйкімді.
Оянбасаң мәжбүр ғып
Ашатұғын ұйқыңды,
Құлақ күйін он бұрап.
Төнеді аспан төбемнен.
Аппақ қардан омбылап,
Көктем іздеп келем мен.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Ортаңа келді өз балаң
- 0
- 0
Жансын деп жақсы орталарыңда маздап ән,
Қалсын деп жақсы көңілдер ойды қозғаған.
Тік тұрып қарсы ал, о, туған елім тілектес,
Тілектестікпен қойныңа кірді өз балаң.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Әкежан
Өте жақсы өлең -
Тілеген Бодауханұлы
ананың сүтіменен біткен надандық??? 41- қара сөз... -
Жәзира
Тамаша өте жақсы жазвлған -
Бекназар
Оте керемет -
Бекназар
Магналы Олег екен
Рания
Оңайы жоқ па