Өлең, жыр, ақындар

Сурет

  • admin
  • 11.09.2024
  • 0
  • 1
  • 334
Жұлқылайды жапырақты жел ерке,
Қоңыр мақпал жамылады кең өлке.
Алтын самай қайыңдарды қалғы деп
Етегiнен тартқылайды көлеңке.
Ай да туды айшығындай пүлiштiң,
Күмбез көкте көзiн ашты мың ұшқын.
Көкжиектi қимай сiңiп барады
Көк шыңдарға кiрпiк тiреп күмiс күн.
Бүкiл дала тыныштыққа бөлендi,
Кешкi нұрлар майдай ерiп жөнелдi.
Аспандайын дәптерiне түн – ақын
Жұлдыздармен жазып жатыр өлеңдi.



Пікірлер (1)

Ччаааааа

Ппппаари

Пікір қалдырыңыз

Лақ

  • 0
  • 1

Керегені сүзуге
Үйретіп ем лақты,
Жүгіріп кеп, өзімді
Сүзіп қалып, жылатты.

Толық

9 - Мамыр

  • 0
  • 0

Көше бойлап,
көктеммен тыныстаған,
зағип кемпiр келедi
гүл ұстаған,

Толық

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Бұлттар неге ауады?
Жаңбыр қашан жауады?
Шөлдеді ғой ағаштар,
Шаң басты ғой ауаны.

Толық

Қарап көріңіз