Өлең, жыр, ақындар

Сурет

  • admin
  • 11.09.2024
  • 0
  • 1
  • 556
Жұлқылайды жапырақты жел ерке,
Қоңыр мақпал жамылады кең өлке.
Алтын самай қайыңдарды қалғы деп
Етегiнен тартқылайды көлеңке.
Ай да туды айшығындай пүлiштiң,
Күмбез көкте көзiн ашты мың ұшқын.
Көкжиектi қимай сiңiп барады
Көк шыңдарға кiрпiк тiреп күмiс күн.
Бүкiл дала тыныштыққа бөлендi,
Кешкi нұрлар майдай ерiп жөнелдi.
Аспандайын дәптерiне түн – ақын
Жұлдыздармен жазып жатыр өлеңдi.



Пікірлер (1)

Ччаааааа

Ппппаари

Пікір қалдырыңыз

Жалғыздық

  • 0
  • 0

Жалғыздық,
маған сен аштың,
Құдайға барар қақпаны,
өзiңмен ғана санастым,

Толық

Астана

  • 0
  • 1

Жаңа қала, жас қала,
Жас болса да – бас қала,
Сарыарқаның төрінде
Бой көтерген Астана.

Толық

Лақ

  • 0
  • 1

Керегені сүзуге
Үйретіп ем лақты,
Жүгіріп кеп, өзімді
Сүзіп қалып, жылатты.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар