Өлең, жыр, ақындар

Әй, жалқаулық, жалқаулық

  • admin
  • 12.09.2024
  • 0
  • 0
  • 55
Әй, жалқаулық, өткендi ойлап,
Қалай ғана қынжылмайын?
Досың азап шеккен бойда-ақ,
Жоғалдың ғой iзiм-ғайым.
Бүгiн мүлдем оңбады iсiм,
Неге келдiм тойға бүгiн?
Күйсандықта ойнау үшiн,
Керек едi ойлануым.
Мақтап едi көршiм менi:
– Музыкант, – деп, – зор талабы,
– Бiрдеңе ойнап бершi, – дедi,
Күллi қонақ қолқалады.
Мақтап, қолқа салса ағаң,
Қалай көңiл шалқымасын?!
Өтiнгенде қаншама адам,
Қалай ғана тартынасың?!
Ә дегеннен қолым жүрмей,
Түстiм бiрден қара терге.
Ұялған мен өлген бiрдей,
Менен байғұс жан өтер ме?
Клавишты саспай басып,
Ойнасам да жаңыламын.
Күйсандықты тастай қашып,
Келедi бiр аңырағым.
Дәл осылай қысылғанда,
Түстiң еске, жалқаулығым.
Құтқарардай күшiң бар ма,
Келмейсiң бе,
Қаңтарды кiм?
Күйсандыққа отырсам-ақ,
«Таста оны, тынық» деушi ең.
Кiтабымды оқысам-ақ,
«Оқыма!» деп, үгiттеушi ең.
Менi өзгеден бөле-жара
Аялаушы ең жымың қағып.
Қарсы тұрмай, неге ғана
Жүрдiм екен тiлiңдi алып?!
Құтым қашып, мәңгiрдiм-ау,
Аяп, көмек берер ме ешкiм?!
Ұятқа әбден қалдырдың-ау,
Әй, жалқаулық, көгермессiң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күшігім

  • 0
  • 0

Күшігім - Сұлтан Қалиев
Есті менің күшігім,
Жатырқауды білмейді.
Мазасын ап кісінің

Толық

Тұңғыш қазақ ғарышкер

  • 0
  • 0

Тұңғыш қазақ ғарышкер
Әубәкiров ағаның
Даңқы көкке самғаған.
Сұлтан Қалиев

Толық

Астана — символдар қаласы

  • 0
  • 0

Астанадан тарайды нұрдың бәрі,
Қадам бассаң, қарсы алар символдары.
Тарихың да, салт-дәстүр, өнерің де –
Символдарда. Астана – бұлбұл бағы.

Толық

Қарап көріңіз