Өлең, жыр, ақындар

Жауыздық

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3451
Кішкентай ғана көгершін
Далада жатыр далиып.
Қара дақ етіп кеудесін,
Қалыпты қою қан ұйып.
Жұртта қалған кемпірге,
Болатын жалғыз ермек сол.
Жазықсыз құсты өлтірген,
Қатыгез неміс — жендет қол.
О, жауыз, неткен қатал ең,
Не жазды бұл құс сен үшін.
Қолыма түссең атар ем,
Сұрамай соттан келісім.
Япыр-ай, қайта ұшпай ма,
Өмірге еді бұл ынтық.
Дариға, менде күш қайда
Жіберер қайта тірілтіп?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос тағдьір

  • 0
  • 0

I
Толқыны шапшып Жайықтың,
Толқытады жас талды.
Қанатын қара жайып түн,

Толық

Құмдағы қызыл аршалар

  • 0
  • 0

Сары дала төсінде
Сары дария — сары құм,
Күш керек онда өсуге,
Аршаға жайып тамырын.

Толық

Нижний тагил

  • 0
  • 0

Сорғалаған үстінде бүркіт әні,
Қалыпты есте күрең бел Түлкі тауы,
Нижний Тагил қапты есте бар қалпымен
Отпен жазған Оралдың бір кітабы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер