Өлең, жыр, ақындар

Арыстанбай асуы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1792
Әлдекімге төнгендей,
Бетіне шығып ашуы.
Жататұғын жол бермей
Арыстанбай асуы.
Тұйықталып бір жола
Адырын жан баспаған.
Сусыз, нусыз, қу дала
Ұйқыдан көз ашпаған.
Асуы алпыс шақырым
Жоталы адыр, жолы ұзақ.
Жалап жалаң тақырын
Соғатұғын аңызақ.
Жаңа өмір — жаңа адам,
Қолқасына қол салды,
Қан тамырдай тараған,
Тұс-тұсынан жол салды.
Бұлтқа ұласып адырда,
Будақтаған шаң қалды.
Арыстандай арынға —
Арыстанбай таң қалды.
1949



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайнекей

  • 0
  • 0

Қоясың кейде жөтеліп,
Жөтелді көше сен жүрген.
Келеміз сені көтеріп
Емханадан зембілмен.

Толық

Әжелер

  • 0
  • 0

Ұйықтатып ұясының барша жанын,
Кеш жатып, қарсы алып таң самалын,
Әжелер немересін құшып-сүйіп,
Сезбейді бойы ауырлап шаршағанын.

Толық

Рустави

  • 0
  • 0

Жанар таудай жатқан жонда атылып,
Жалынымен бұлттарды айдап сапырып,
Гудогімен ащы даусы жер жарып,
Рустави алды мені шақырып.

Толық

Қарап көріңіз