Өлең, жыр, ақындар

Арыстанбай асуы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1866
Әлдекімге төнгендей,
Бетіне шығып ашуы.
Жататұғын жол бермей
Арыстанбай асуы.
Тұйықталып бір жола
Адырын жан баспаған.
Сусыз, нусыз, қу дала
Ұйқыдан көз ашпаған.
Асуы алпыс шақырым
Жоталы адыр, жолы ұзақ.
Жалап жалаң тақырын
Соғатұғын аңызақ.
Жаңа өмір — жаңа адам,
Қолқасына қол салды,
Қан тамырдай тараған,
Тұс-тұсынан жол салды.
Бұлтқа ұласып адырда,
Будақтаған шаң қалды.
Арыстандай арынға —
Арыстанбай таң қалды.
1949



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізгілік

  • 0
  • 0

Өзендер суын ұсынып,
Таратар нұрын күн бөліп.
Жаныңды орман түсініп,
Сыйлайды барсаң гүл беріп.

Толық

Жартас

  • 0
  • 0

Бір алтын бұлт қонды келіп,
Алып тасқа жарқылдап,
Жөнелді ол ертеңгілік
Көкте ойнап жалтылдап.

Толық

Өлеңті

  • 0
  • 0

Өлеңті шымырлап ағады жай,
Құймайды теңіздерге.
Абайдың «Сегізаяғындай»
Тарайды сегіз көлге.

Толық

Қарап көріңіз