Өлең, жыр, ақындар

Арыстанбай асуы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1942
Әлдекімге төнгендей,
Бетіне шығып ашуы.
Жататұғын жол бермей
Арыстанбай асуы.
Тұйықталып бір жола
Адырын жан баспаған.
Сусыз, нусыз, қу дала
Ұйқыдан көз ашпаған.
Асуы алпыс шақырым
Жоталы адыр, жолы ұзақ.
Жалап жалаң тақырын
Соғатұғын аңызақ.
Жаңа өмір — жаңа адам,
Қолқасына қол салды,
Қан тамырдай тараған,
Тұс-тұсынан жол салды.
Бұлтқа ұласып адырда,
Будақтаған шаң қалды.
Арыстандай арынға —
Арыстанбай таң қалды.
1949



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ілияс

  • 0
  • 0

Күйшінің күй тартқанда мұрагері,
Даланың қалған ұйып құба белі.
Жұлдыздай со бір кезде жүйткіп өткен
Қазақтың өлеңінің Құлагері.

Толық

Төлендіге

  • 0
  • 0

Сені тәуір көріп ем,
Бармысың сен Төленді.
Өзім жазып беріп ем,
Бақытыңа өлеңді.

Толық

Шаңқай түс

  • 0
  • 0

Мұз боп қатқан алты ай қыс
Көл құшағын қазға ашқан.
Шағаладай шаңқай түс
Жатыр еріп жазғы аспан.

Толық

Қарап көріңіз