Өлең, жыр, ақындар

Арыстанбай асуы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1912
Әлдекімге төнгендей,
Бетіне шығып ашуы.
Жататұғын жол бермей
Арыстанбай асуы.
Тұйықталып бір жола
Адырын жан баспаған.
Сусыз, нусыз, қу дала
Ұйқыдан көз ашпаған.
Асуы алпыс шақырым
Жоталы адыр, жолы ұзақ.
Жалап жалаң тақырын
Соғатұғын аңызақ.
Жаңа өмір — жаңа адам,
Қолқасына қол салды,
Қан тамырдай тараған,
Тұс-тұсынан жол салды.
Бұлтқа ұласып адырда,
Будақтаған шаң қалды.
Арыстандай арынға —
Арыстанбай таң қалды.
1949



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нарзан қайнары

  • 0
  • 0

Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.

Толық

Фестиваль туралы өлеңдер

  • 0
  • 0

1. ӨЛЕҢ
Алатау қойнын ашты асылымен,
Алматы жайып қойды жасыл кілем.
Күлкішіл күміс бұлақ сыңғырлады,

Толық

Ақын өлімі

  • 0
  • 0

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер