Өлең, жыр, ақындар

Днепрде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2351
Дүрілдеп жатты Днепр,
Дірілдеп жары толқыннан.
Айдыныңда ақ көбік,
Қорғасындай қортылған.
Айқасқа шыққан бұл уақыт,
Оранып ажал темірмен.
Жасырын жатып шалуға,
Жағалай мина көмілген.
Көргеміз сонда саперді,
Ажалдың жолын бөгеген.
Жазылып еді сол шақта,
Ол туралы көп өлең.
Білетінбіз тынымсыз,
Түн жамылып жүргенін.
Қара мұртын ширатып,
Көретінбіз күлгенін.
Сүйгенбіз сонда саперді,
Ажалдың жолын бөгеген.
Барлығын айтып қайтейін,
Жазылған сонда көп өлең.
Днепрдің бойында
Кездестік қайта біз бүгін.
Көрсетіп жатыр құрылыстың
Қағазға түскен сызығын.
Болса да үсте сұр шинель,
Сапер емес ол бірақ.
Құрылыстың мықты маманы,
Енді қазір прораб.
Отырдық жайлап жағада,
Кеңесіп доспен сол бір түн.
Қолымен жолын сілтеді,
Жұлдыз боп аққан толқынның.
1950



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Домнашы

  • 0
  • 0

Жырлапты ақын ер ісін,
Жортып жалғыз сабылған.
Жолақ-жолақ терісін,
Жолбарыстың жамылған.

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Сороть—пушкин өзені

  • 0
  • 0

Өлең-жырдың өзегі —
Міне, бұл Пушкин жері,
Сороть — Пушкин өзені,
Маленец — Пушкин көлі.

Толық

Қарап көріңіз