Өлең, жыр, ақындар

Днепрде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2452
Дүрілдеп жатты Днепр,
Дірілдеп жары толқыннан.
Айдыныңда ақ көбік,
Қорғасындай қортылған.
Айқасқа шыққан бұл уақыт,
Оранып ажал темірмен.
Жасырын жатып шалуға,
Жағалай мина көмілген.
Көргеміз сонда саперді,
Ажалдың жолын бөгеген.
Жазылып еді сол шақта,
Ол туралы көп өлең.
Білетінбіз тынымсыз,
Түн жамылып жүргенін.
Қара мұртын ширатып,
Көретінбіз күлгенін.
Сүйгенбіз сонда саперді,
Ажалдың жолын бөгеген.
Барлығын айтып қайтейін,
Жазылған сонда көп өлең.
Днепрдің бойында
Кездестік қайта біз бүгін.
Көрсетіп жатыр құрылыстың
Қағазға түскен сызығын.
Болса да үсте сұр шинель,
Сапер емес ол бірақ.
Құрылыстың мықты маманы,
Енді қазір прораб.
Отырдық жайлап жағада,
Кеңесіп доспен сол бір түн.
Қолымен жолын сілтеді,
Жұлдыз боп аққан толқынның.
1950



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңғақ ағашы

  • 0
  • 0

Қариядай кәрі ағаш,
Келе жатқан қашаннан.
Бірақ жаны әлі жас,
Жылда көктеп жасарған.

Толық

Көк таулар

  • 0
  • 0

Көк аланың үйіріндей,
Көк таулар иін тірескен.
Аспанды жайлап үйіндей,
Көк ала бұлтпен бір өскен.

Толық

Сталинград

  • 0
  • 0

Айнала жау анталаған,
От ішінде тұрды қала.
Дүние үмітін арқалаған,
Секілді еді бір мұнара.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар