Өлең, жыр, ақындар

Маяковский

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4397
Өмір — мұхит кемесі күннің зырлар,
Ойға толы от қанат өтер жылдар.
Келер күндер жарқырар күмбезінде,
Маяковский шабытпен жазған жырлар.
Жаны теңіз, қиялы қыран құстай,
Туды ол поэзия туын ұстай.
Халқына берді соғып өлеңдерді,
Әрбір жолы бір ұлы құрылыстай.
Тасқындай келе жатқан жазғы маусым,
Уақыттың аршындатып жазды маршын.
Өлеңнің өлшемдерін бұзып тастап,
Естіртті заманаға өз дауысын.
Теңіз ойдың сөз толғап тереңінен,
Өмірді өлшеп өткір өлеңімен.
Лениннің дана ойын, зор тұлғасын,
Жалғыз сол өлең сөзде бере білген.
Ақыл-ой қопарылсын тың асқары,
Жойылсын поэзия рвачтары.
Көсем мен жұмысшының тіліндегі
Жасасын Маяковский жыр дастаны.
1950



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайта қара мына туған жеріңе

  • 0
  • 0

Басқа жерге құмартасың кейде сен,
Сол туралы армандайсың сөйлесең,
Басқа жердің қызығасың қысына
Өз қысыңда жүрсең-дағы жейдешең.

Толық

Тас мешін туралы аңыз

  • 0
  • 0

Бір бүйірде жатқан алыс шалғайда
Топалаңдай тиді мешін Торғайға.
Жеті ағайын болып кенет жетті жұт
Жетеуінен құтылатын жол қайда?!

Толық

Жалғас жүрек

  • 0
  • 0

Жар едің жұмбақ жанды ашып,
Ант беріп қол ұстасқан.
Жүрегіміз жалғасып,
Тілегіміз ұштасқан.

Толық

Қарап көріңіз