Өлең, жыр, ақындар

Қиын өлең адамдықтың

Жибили болса егер де,
Кәсіби қылып арқалан,
Арзу қылып түлетте,
Хасилден ешкім қалмаған!

Тәркі дүние қылмашы,
Хирсты адам болмашы!
Хәһами хәуалы сен болсаң,
Һәуас қой ол шынында.

Арзу рия сен қылсаң,
Шархы болат соңында,
Адамгершілікті сен болсаң,
Надир ғой ол расында!

Саниғ шафғат, сәхәрімен,
Уа әммәлзина амәну,
Әкелет ол ғафур, уадид, разақпен,
Махшар ғиззат – хұрмет болсаң расында!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз