Сәби шақпен қоштасу

Бөпе болған қандай жақсы?
Бәрі жақсы көреді.
Көтереді кезекпенен,
Ең дәмдіні береді.
Жыласаң да сүйкімдісің,
Еркелейсің, шулайсың.
Сәл өскен соң ақыл кіріп,
Үлкендерді тыңдайсың.

Бұрынғыдай тентек болсаң,
Ұнамайсың ешкімге.
Өйткені сен оқушысың,
"Ал оқушы сөйте ме?"
Өскен сайын балалығым,
Мені қимай, жылайды...
"Мәңгі менімен қалшы!" - дейді,
Ойыншықтарын сұрайды.

Қайтсем екен?
Сәби болып... әлі біраз жүрсем бе?
Емізік асып мойыныма,
Жөргек-шалбар кисем бе?

Кенет көзім түсіп кетті...
Алдымдағы айнаға.
Ал айнадан сүйкімді қыз,
Қол бұлғады жай ғана.
Айналасы толған достар,
Жаңалығы тіптен көп.
Ол баратын жарыстар мен,
Шығар биік біткен жоқ.

Қой сәби кез, мазалама!
Дәл қазір аз уақытым.
Кейіііін әже болған кезде,
Бірге ойнаймыз, жарқыным!
Мені қазір асқақ арман,
Ұлы мақсат күтуде.
Уақытым аз сәби болып,
Босқа жылап жүруге!

Кейіііін, кейіііін бірге ойнаймыз,
Жылай берме, жарай ма?
Қазір мені жастық шағым,
Күтіп отыр алдымда.

Кеттім, қал сен жылама,
Менен ойыншық сұрама!
Қала ғой... жарай ма?

(Құлағына гаджетін тосып)
Жастық! Мен келдім!
Сен қайдасың?
Ааа ия, ия!

Гүлмекен Қасенбай
06.10.2025
06:42

---