Өлең, жыр, ақындар

Күзгі кеш

Отырмын терезе түбінде,
Сенімдік неге жоқ үнімде?
Қараша әлі де жып-жылы,
Қуантты шынайы бүгінде.

Осылай жып-жылы тұрса екен,
Жүрекке шапағат тұнса екен.
Көңілім кірлемей ұзаққа,
Бақытым көңілін бұрса екен.
М.Алдабергенова.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз