Өлең, жыр, ақындар

Аттанарда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1970
Бұлттар ойнап тауында,
Құйды Кавказ ақ селі.
Аттандырды ауылға
Қарачайдың жақсы елі.
Ұмытпапты тауымды,
Ұмытпапты жанымды.
Ұмытпапты ауылды,
Ұмытпапты дәмімді.
* * *
Қызыл гүлдей құлпырып,
Шешек жарған кезің бұл.
Жүргендер көп ынтығып,
Не айтайын, өзің біл,
Шешек жарған кезің бұл.
Жарығындай жаһанның
Жайнап қара көзің тұр,
Қолын созбас саған кім.
Ойлап қара, өзің біл,
Шешек жарған кезің бұл.
Аққу мойын, ақ білек,
Мизам шуақ, сөзің нұр.
Сәби көңіл, ақ жүрек,
Тұла бойың сезім бір,
Шешек жарған кезің бұл,
Не айтайын, өзің біл.
* * *
Қарақат ағаш гүлдеген,
Гүлдері бейне көбелек.
Кестелеп неше түрменен
Жайғандай біреу өрелеп.
Аралап ұшып андыздап,
Сорады гүлден бал шырын.
Қарлы тау ғана жалғыз қап,
Жасырғандай жан сырын.
Асқар таумен айқасып,
Келеді көктем ала алмай.
Күн барады жай басып,
Алаудай, қызыл жалаудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын махаббаты

  • 0
  • 0

Навои қалды ойланып,
Аузына бір сөз түспеді.
Қасынан қалмас айналып,
Махаббат деген құс па еді?

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Днепрде

  • 0
  • 0

Дүрілдеп жатты Днепр,
Дірілдеп жары толқыннан.
Айдыныңда ақ көбік,
Қорғасындай қортылған.

Толық

Қарап көріңіз