Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 9676
Көз тауып мұздың нәзік ойығынан,
Төгіліп меруерт моншақ мойынынан,
Шыққандай ерке сұлу еркіндікке
Кавказдың қарлы суық қойынынан.
Құзардан құламалы аттан салып,
Со бір су құз қайнардан жатқан ағып
Кей кезде көкпеңбек боп мөлдірейді,
Құйылған көк шыныдай тақталанып.
Өмірдің шапағатты бұлағындай,
Бойынан жастық күші тұр арылмай,
Құлдилап биік құздан жарқырайды,
Кавказдың қиқу салған қыранындай.



Пікірлер (1)

Əсем Турусбек

Сарқырама таппақ

Пікір қалдырыңыз

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Ақын жасау қолында емес сыншының,
Тілді жасау қолында емес тілшінің,
Халық өзі тіл мұхитын ағызып,
Халық өзі тұрғызады жыр шыңын.

Толық

Туған жер туралы жыр

  • 0
  • 1

Көне тарих баспалдағын сатылап,
Жаңа күнде жайып жаңа жапырақ.
Кәрі Торғай шаңырағын көтеріп,
Орда тікті облыстың атын ап.

Толық

Өзбекістан

  • 0
  • 0

Түркістанның қақпасынан түнде өттім,
Регистанға жеткенше әлі жол ұзақ.
Жүрегіңнің жалыны екен, білмеппін, Өзбекістан!
Соғып тұрған аңызақ.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер