Өлең, жыр, ақындар

Сарқырама

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 9707
Көз тауып мұздың нәзік ойығынан,
Төгіліп меруерт моншақ мойынынан,
Шыққандай ерке сұлу еркіндікке
Кавказдың қарлы суық қойынынан.
Құзардан құламалы аттан салып,
Со бір су құз қайнардан жатқан ағып
Кей кезде көкпеңбек боп мөлдірейді,
Құйылған көк шыныдай тақталанып.
Өмірдің шапағатты бұлағындай,
Бойынан жастық күші тұр арылмай,
Құлдилап биік құздан жарқырайды,
Кавказдың қиқу салған қыранындай.



Пікірлер (1)

Əсем Турусбек

Сарқырама таппақ

Пікір қалдырыңыз

Жаманшұбар даласында

  • 0
  • 1

(Оның өзінше)
Ол айтты:
Қара байтақ бұл далаға,
Жүрегің құстай ұшып, қуана ма?

Толық

Соғыс жылы Көкшетауда

  • 0
  • 0

Қасымда Нұрқан бар еді,
Көкшетау басы қар еді-
Есіме сол күн түседі,
Қылшылдап тұрған қыс еді...

Толық

Бесеу

  • 0
  • 1

(Партизан әңгімесі)
1
Бес бұтақтай бес адамбыз,
Бірі үшін бес жан қиямыз.

Толық

Қарап көріңіз