Өлең, жыр, ақындар

Памир

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1930
Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.
Күндеген оны күйініп,
Жел менен бұлттар қастасып,
Лақтырып желді үйіріп,
Тастаған бұлтты тасқа асып.
Тағы қыс Памир атанып,
Басынан көп жыл өткерді.
Бөктеріне апарып,
Қондырды тәжік көктемді.
Ел сыйын қайта ақтауды,
Өзіне Памир мұрат қып.
Көкала мұзды,
ақ қарды,
Ағызып жатыр бұлақ қып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Суы осы нұраның

  • 0
  • 0

Шахтер нұсқап бір үйді
Кетті өзі бастап-ақ.
Көп екен өр, ылдиы,
Шамасы он баспалдақ.

Толық

Табa hah

  • 0
  • 0

Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.

Толық

Ленин мен болатшы

  • 0
  • 0

Ленинде бар бүгін қонақ кісі,
Ол атақты Златоуст болатшысы.
Лениннің өтеді көз алдынан
Оралдың қызыл-күрең жолақ түсі.

Толық

Қарап көріңіз