Өлең, жыр, ақындар

Памир

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1885
Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.
Күндеген оны күйініп,
Жел менен бұлттар қастасып,
Лақтырып желді үйіріп,
Тастаған бұлтты тасқа асып.
Тағы қыс Памир атанып,
Басынан көп жыл өткерді.
Бөктеріне апарып,
Қондырды тәжік көктемді.
Ел сыйын қайта ақтауды,
Өзіне Памир мұрат қып.
Көкала мұзды,
ақ қарды,
Ағызып жатыр бұлақ қып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Октябрь — май

  • 0
  • 0

Шаңқай түсте шатұр-шұтыр тулап өрт,
Борап болып жөнелді ұйтқып тұнған көк,
Ленинге атылған оқ атылды.
Қайта айналып қырық бірінші жылда кеп.

Толық

Дауыл алдындағы тыныштық

  • 0
  • 0

Шекаралық бағандар
Тұр ұқсаған солдатқа.
Айнала тас, тау заңғар
Иран жатыр ар жақта.

Толық

Архитектор валентина петровна

  • 0
  • 0

Бұлт торлағаи Ленинград аспанын,
Жаңбыр... жаңбыр төгеді көз жастарын.
Сонау соғыс күндерінде күн көрмей,
Секілді ол өткен сенің жас шағың.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер