Өлең, жыр, ақындар

Памир

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1871
Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.
Күндеген оны күйініп,
Жел менен бұлттар қастасып,
Лақтырып желді үйіріп,
Тастаған бұлтты тасқа асып.
Тағы қыс Памир атанып,
Басынан көп жыл өткерді.
Бөктеріне апарып,
Қондырды тәжік көктемді.
Ел сыйын қайта ақтауды,
Өзіне Памир мұрат қып.
Көкала мұзды,
ақ қарды,
Ағызып жатыр бұлақ қып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние әлі жас шағында

  • 0
  • 0

Ойнасын бұлт аспанында,
Жатсын қар тау асқарында.
Кеше ғана жаралғандай,
Дүние әлі жас шағында.

Толық

Ілияс

  • 0
  • 0

Күйшінің күй тартқанда мұрагері,
Даланың қалған ұйып құба белі.
Жұлдыздай со бір кезде жүйткіп өткен
Қазақтың өлеңінің Құлагері.

Толық

Баянауыл

  • 0
  • 0

Бару үшін Жасыбайдан Баянға,
Таяқ ал да, жолға шығып аяңда.
Батырлардың бұлағынан су ішіп,
Бабалардың бейітіне аялда!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер