Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Памир

Сырбай Мәуленов

Памир

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1828
Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.
Күндеген оны күйініп,
Жел менен бұлттар қастасып,
Лақтырып желді үйіріп,
Тастаған бұлтты тасқа асып.
Тағы қыс Памир атанып,
Басынан көп жыл өткерді.
Бөктеріне апарып,
Қондырды тәжік көктемді.
Ел сыйын қайта ақтауды,
Өзіне Памир мұрат қып.
Көкала мұзды,
ақ қарды,
Ағызып жатыр бұлақ қып.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Памир өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын арманы

  • 0
  • 0

Айтатын дос, қасының ашып атын,
Бір күні отырды да Қасым ақын,
Деді маған:— Ұлы ғой Абай деген
Ақын біткен алдына бас ұратын.

Толық

Вена музыканты

  • 0
  • 0

Күй көңілді Венаға
Кімдер келіп кетпеген.
Штраус, Моцартпен
Болған мұнда Ветховен.

Толық

Арқалық

  • 0
  • 0

Арқалық деген адыр бар,
Арқаның сонау белінде.
Жарыса ұшқан жалындар
Жалаудай жүзген көгінде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер