Өлең, жыр, ақындар

Памир

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1732
Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.
Күндеген оны күйініп,
Жел менен бұлттар қастасып,
Лақтырып желді үйіріп,
Тастаған бұлтты тасқа асып.
Тағы қыс Памир атанып,
Басынан көп жыл өткерді.
Бөктеріне апарып,
Қондырды тәжік көктемді.
Ел сыйын қайта ақтауды,
Өзіне Памир мұрат қып.
Көкала мұзды,
ақ қарды,
Ағызып жатыр бұлақ қып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Никос белояннис

  • 0
  • 0

Көкседі ол бостандықты,
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Өмірден тапты адал достар мықты
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.

Толық

Түтін

  • 0
  • 0

Суық түннен тұрмақшы,
Таңда бақты тоңдырмақ.
Жас алманы ұрмақшы,
Жас өмірді солдырмақ.

Толық

Балапандай бала көңіл

  • 0
  • 0

Үйдің іші ала қоңыр,
Ала қоңыр ағады өмір.
Ай туғанша асығады
Балапандай бала көңіл.

Толық

Қарап көріңіз