Өлең, жыр, ақындар

Жыр тасқыны

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1712
(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,
Тасқынның тасқа соққан жаңғырығы.
Сол күнде-ақ осы күнгі сырға қанып,
Күнге де күнде барған зырлап ағып.
Тасқынын ешкім тартып ала алмаған,
Жастығын кете алмаған жылдар алып.
Нарынның жалында ойнап құмдарының,
Көтерген батпан жырдың күнде ауырын.
Елуге жігіт болып келді Тәкең
Құшаққа қысып алып «Құм дауылын».
Кейде ол сыймай әлем аумағына,
Көз тастап жалт-жұлт қарап жан-жағына.
Қол сермеп қара шашын қарсы серпіп,
Оқиды өлеңдерін алдарыңда.
Білмейді еш уақытта ол ашуды,
Іздейді жақсы жырдан жанашырды
Көзін бір төңкергені иек қағып,
Бәрі де өлеңіндей жарасымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Суворов ескерткіші туралы баллада

  • 0
  • 0

Ленинградқа жау жақындап төнгенде,
Жыртылғанда жарқылымен түн оқтың,
Түсірілді жер астына
Өр кеуде

Толық

Ғибратты ғұлама

  • 0
  • 0

Жасынан шырқап шыққан жақсы атағы
Елінің әулиедей ақсақалы.
Қараңғы адамдардың зердесіне,
Тараған таң нұрындай ақ шапағы.

Толық

Жиырма алты комиссар

  • 0
  • 0

Станция алыс қалды,
Қалды кейін тау оттары.
Жиырма алты комиссарды
Келеді айдап жау атқалы.

Толық

Қарап көріңіз