Өлең, жыр, ақындар

Жыр тасқыны

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1696
(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,
Тасқынның тасқа соққан жаңғырығы.
Сол күнде-ақ осы күнгі сырға қанып,
Күнге де күнде барған зырлап ағып.
Тасқынын ешкім тартып ала алмаған,
Жастығын кете алмаған жылдар алып.
Нарынның жалында ойнап құмдарының,
Көтерген батпан жырдың күнде ауырын.
Елуге жігіт болып келді Тәкең
Құшаққа қысып алып «Құм дауылын».
Кейде ол сыймай әлем аумағына,
Көз тастап жалт-жұлт қарап жан-жағына.
Қол сермеп қара шашын қарсы серпіп,
Оқиды өлеңдерін алдарыңда.
Білмейді еш уақытта ол ашуды,
Іздейді жақсы жырдан жанашырды
Көзін бір төңкергені иек қағып,
Бәрі де өлеңіндей жарасымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматы жаңбыры

  • 0
  • 0

(Михаил Луконинге)
Алатау тартты баурына,
Алдыңа тосып таң нұрын.
Қарадың бақша-бауына,

Толық

Октябрь құрдасы

  • 0
  • 0

І
Жетпеген желмаямен жайлы орынға,
Кім білсін, жатыр бабам қай қорымда.
Жатыр ма әлде Сейхун жағасында,

Толық

Еді онда күн боран...

  • 0
  • 0

Еді онда күн боран,
Вокзал басы бір дүлей.
Ажал жақын тұр ма оған...
Қалды әкем үндемей.

Толық

Қарап көріңіз