Өлең, жыр, ақындар

Жыр тасқыны

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1750
(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,
Тасқынның тасқа соққан жаңғырығы.
Сол күнде-ақ осы күнгі сырға қанып,
Күнге де күнде барған зырлап ағып.
Тасқынын ешкім тартып ала алмаған,
Жастығын кете алмаған жылдар алып.
Нарынның жалында ойнап құмдарының,
Көтерген батпан жырдың күнде ауырын.
Елуге жігіт болып келді Тәкең
Құшаққа қысып алып «Құм дауылын».
Кейде ол сыймай әлем аумағына,
Көз тастап жалт-жұлт қарап жан-жағына.
Қол сермеп қара шашын қарсы серпіп,
Оқиды өлеңдерін алдарыңда.
Білмейді еш уақытта ол ашуды,
Іздейді жақсы жырдан жанашырды
Көзін бір төңкергені иек қағып,
Бәрі де өлеңіндей жарасымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрылысшы қыз

  • 0
  • 0

Арманшыл асқақ талабы
Биіктен бақыт іздеген.
Шарлаған құстай ауаны
Аспаннан ақ бұлт — қыз көрем.

Толық

Аманкелді колхозында

  • 0
  • 0

Шаңқай түсте мөп-мөлдір,
Шар айнадай су беті.
Сонда жатыр көгілдір
Көк аспанның суреті.

Толық

Белоруссия

  • 0
  • 0

Қойныңа ендім құмартып,
Орманға толы өлкеңнің.
Түтіннен түсің мұнартып,
Сен кеше жанып өртендің.

Толық

Қарап көріңіз