Өлең, жыр, ақындар

Жыр тасқыны

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1722
(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,
Тасқынның тасқа соққан жаңғырығы.
Сол күнде-ақ осы күнгі сырға қанып,
Күнге де күнде барған зырлап ағып.
Тасқынын ешкім тартып ала алмаған,
Жастығын кете алмаған жылдар алып.
Нарынның жалында ойнап құмдарының,
Көтерген батпан жырдың күнде ауырын.
Елуге жігіт болып келді Тәкең
Құшаққа қысып алып «Құм дауылын».
Кейде ол сыймай әлем аумағына,
Көз тастап жалт-жұлт қарап жан-жағына.
Қол сермеп қара шашын қарсы серпіп,
Оқиды өлеңдерін алдарыңда.
Білмейді еш уақытта ол ашуды,
Іздейді жақсы жырдан жанашырды
Көзін бір төңкергені иек қағып,
Бәрі де өлеңіндей жарасымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыбайдағы тас сурет

  • 0
  • 0

Тұрмыз оны таң көріп,
Кімдер екен жасаған?
Жасыл мұнар жан беріп,
Қозғалғандай тас адам.

Толық

Балалық туралы баллада

  • 0
  • 0

Оның әкесі соғыста өлді,
Қайыспас қара болаттай төзімді еді.
Ал шешесі жалғыз ұлын арқалап,
Жаудан қашып келе жатқан кезінде өлді.

Толық

Ұлы жолда

  • 0
  • 0

Отан үшін өлімге
Белді байлап бас тігіп,
Жапанда жанын тапсырды
Жалындап жанып жас жігіт.

Толық

Қарап көріңіз