Өлең, жыр, ақындар

Малшы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2184
Борандарда болмасын деп мал шығын,
Жанталасқан көрдім кезін малшының.
Көрдім оның мұз боп қатқан мұрттарын,
Көрдім оның жалғыз малта талшығын.
Аласапыран, алай-дүлей дүз боран,
Ауыл енді алыс емес, жүз қадам.
Бірақ боран алдап алып әкетті,
Хабарсыз да қалып жүрдік біз одан.
Көктем келіп жайғанда көк жөргегін,
Қолмен ұстап, көзбен көріп еңбегін.
Тұрды малшы күнмен бірге күлімдеп,
Маңдайынан сылап-сипап төлдерін.
Тұрса-дағы елу жастың өрінде,
Осал адам көрінбейді тегінде.
Табиғаттан айнымайды мінезі,
Ақпан қыстың аязы бар демінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанша заман өтті...

  • 0
  • 0

Таң әлі атпаған,
Алаулар жағылмаған.
Дүние құралған:
Тұмандардан,

Толық

Өмір өзегі

  • 0
  • 0

Көзге айқын шалынбайтын бір түрлі
Солтүстіктің көлдерінің көркіндей.
Сенде асқан сұлулық бар сүйкімді
Көрген адам тұра алмайтын елтімей.

Толық

Еділден өткенде

  • 0
  • 0

Рауандап таң да атты,
Мен Еділден өткенімде.
Тұрды алдымда бір салт атты,
Қолын созып көкте күнге.

Толық

Қарап көріңіз