Өлең, жыр, ақындар

Малшы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2042
Борандарда болмасын деп мал шығын,
Жанталасқан көрдім кезін малшының.
Көрдім оның мұз боп қатқан мұрттарын,
Көрдім оның жалғыз малта талшығын.
Аласапыран, алай-дүлей дүз боран,
Ауыл енді алыс емес, жүз қадам.
Бірақ боран алдап алып әкетті,
Хабарсыз да қалып жүрдік біз одан.
Көктем келіп жайғанда көк жөргегін,
Қолмен ұстап, көзбен көріп еңбегін.
Тұрды малшы күнмен бірге күлімдеп,
Маңдайынан сылап-сипап төлдерін.
Тұрса-дағы елу жастың өрінде,
Осал адам көрінбейді тегінде.
Табиғаттан айнымайды мінезі,
Ақпан қыстың аязы бар демінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос тағдьір

  • 0
  • 0

I
Толқыны шапшып Жайықтың,
Толқытады жас талды.
Қанатын қара жайып түн,

Толық

Магнит кеші

  • 0
  • 0

Думан боп күнде жатады,
Магнит таудың кештері.
Жалынын жиі атады,
Жарқылдап мартен пештері.

Толық

Жаркөл бойын жағалап

  • 0
  • 0

Тұрды ертемен көк тұман
Соқты кейін жел үзбей.
Жел көтеріп толқыған,
Жаркөл жайқын теңіздей.

Толық

Қарап көріңіз