Өлең, жыр, ақындар

Малшы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2237
Борандарда болмасын деп мал шығын,
Жанталасқан көрдім кезін малшының.
Көрдім оның мұз боп қатқан мұрттарын,
Көрдім оның жалғыз малта талшығын.
Аласапыран, алай-дүлей дүз боран,
Ауыл енді алыс емес, жүз қадам.
Бірақ боран алдап алып әкетті,
Хабарсыз да қалып жүрдік біз одан.
Көктем келіп жайғанда көк жөргегін,
Қолмен ұстап, көзбен көріп еңбегін.
Тұрды малшы күнмен бірге күлімдеп,
Маңдайынан сылап-сипап төлдерін.
Тұрса-дағы елу жастың өрінде,
Осал адам көрінбейді тегінде.
Табиғаттан айнымайды мінезі,
Ақпан қыстың аязы бар демінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Индиялық досқа

  • 0
  • 0

Қалыпты ол кез жадымда,
Еді осындай күн ашық.
Алматының бағында
Көп қыдырдық сырласып.

Толық

Сезіну

  • 0
  • 0

Кеудеңді кейде басқан мұң,
Өзіңнен өзің езіліп.
Жерде тұрып аспанның,
Білесің жайын сезініп.

Толық

Сырнайшының жыры

  • 0
  • 0

Айырбастамас алтынға,
Жастығым жалғыз несібем.
Еркелеп жасыл толқынға
Еділде еркін өсіп ем.

Толық

Қарап көріңіз