Өлең, жыр, ақындар

Есіл кеші

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2099
(Қабаш Оспановқа)
Тастады өзін арқа ашып,
Арқа — өзен, бал құрақтар...
Жерді сүзіп, тарпа басып,
Алып қашты арғымақтар.
Ілесе алмай қарқыныңа,
Қалып қойсам кешірерсің.
Тәтті әзілдер айтылды да,
Бір бөлістік Есіл кешін.
Сыпырдық та ер-тоқымын,
Дедік: еркін атқа тынық.
«Жаназасын» ерте оқыдым,
Шампанский жатты атылып.
Шықты атылып жаз сыртқары
Күзгі жайдың от оғы ұрып.
Ауған жедел қаз бұлттарды
Түсірді Есіл фотограф.
Көп айлар мен көріспеп ем,
Нелер қалды бөле ішпеген.
Дала, өзен, бұл тоғайдан
Нелер қалды бөліспеген.
Тыңдай берді Есіл күліп,
Сенің сүйген айтылды әнің.
Көк толқынды кешіп жүріп,
Байқамаппыз ай туғанын.
Саған сырлар шерттім қанша
Көңілімнің құсы түсіп.
Кейде осылай боп тұрмаса,
Өледі адам іші пысып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желді кезең

  • 0
  • 0

Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.

Толық

Үш миллион патрон

  • 0
  • 0

1
Айнымайтын түйеден
Күн күйдірген жатыр жщн.
Келеді керуен тиеген

Толық

Әскери әсерлер

  • 0
  • 0

1
Түн күндіздей жап-жарық,
Жерді жуған қызыл қан.
Аспанның ішін ақтарып,

Толық

Қарап көріңіз