Өлең, жыр, ақындар

Сурия

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1680
Жиегінде толқып талы,
Шуылдайды ұлып іші.
Сурия өзен Волховтағы
Назияның сіңлісі.
Көк төсінен ақық жұлдыз
Түскен бір кез домаланып.
Жағасында жатыр бір қыз
Сол жұлдызды қадап алып.
Солтүстіктің бір гүлі еді
Ерте батқан күні ұяға.
Атын оның кім біледі,
Назия ма, Сурия ма!
Тастай шөккен қайта тұрмай,
Жанын қиып ел кегі үшін, -
Сол қыз жайлы айтатындай
Сурия өзен ертегісін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Выборгтың қоңыр кеші

  • 0
  • 0

Бұлттар ағады,
Секілді өмір көші,
Теңізде жүзіп барады
Выборгтың қоңыр кеші.

Толық

Күткенде

  • 0
  • 0

Қазақ бауы1 бұрышы,
Кездескем сонда еркеме.
Жалғасқан кештің бір ұшы
Созылып түннен ертеңге.

Толық

Тас қалаушының жыры

  • 0
  • 0

Іздегенде алғашқы баспана адам,
Мен сонда сазды илеп, тас қалағам.
Менің ізім басталып тас үңгірден,
Менің ізім көрінген астанадан.

Толық

Қарап көріңіз