Өлең, жыр, ақындар

Қабірі белгісіз досқа

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3077
Өзіңді желден сұрадым,
Айтпады бір сөз ол өксіп.
Өзіңді көлден сұрадым,
Күрсіне берді дөңбекшіп.
Сұрадым барып орманға
Жоқ болды оның айтары.
Жапырағын шашып жолдарға
Ақырын басын шайқады.
Көрді деп ойлап биіктен
Қадалдым аппақ айға кеп.
Кеудені алған күйікпен,
Сұрадым сені қайда деп.
Теңселді орман жел теуіп,
Тірелді бұлтқа ай ұшы.
Ішімде жатты өртеніп,
Солардың барлық қайғысы.
Жел болып сонда жыладым,
Көл болып сонда мүлгідім.
Орман боп сонда шуладым,
Ай болып бұлтқа сүңгідім.
Ұрғандай түсіп сол бір сәт,
Найзағай оты төбемнен.
Көзімнен ұшып сел бұршақ,
Атылып жатты тереңнен.
Тым болмаса күліңді
Кетті екен қайда жел айдап!
Күндерді аңсап бұрынғы
Күңірене түстім сені ойлап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйдім сені, сүйдім сені беріліп

  • 0
  • 0

Сүйдім сені, сүйдім сені беріліп,
Сүйдім сені көз жасыммен егіліп.
Сүйдім сені таңғы самал жел болып,
Сүйдім сені тамшы болып төгіліп.

Толық

Құрақ

  • 0
  • 0

Жел сарнаған маңы у-шу,
Желбірейді бал құрақ
Қара терең, қанды су
Алдырмайды ал бірақ.

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Қарап көріңіз