Өлең, жыр, ақындар

Қиял

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 7499
Мың құбылып өзгересің күніне,
Түсінуге қиын сенің тіліңе.
Көкке барып бұлт үстінен секіріп.
Сүңгисің сен тұңғиықтың түбіне.
Тұңғиықтан тағы атылып шығасың,
Шың басына шырқап дабыл ұрасың.
Өзен судың сылдырынан су ұрлап,
Орман үнін, таудың тілін ұғасың.
Дүниеге кең жайылып құлашың,
Кейде күміс сағымдарды қуасың.
Тыншымайсың, түн ұйқымды төрт бөліп,
Бір күй болып құлағыма тұнасың.
Сенсіз менде сырсыз, жырсыз бос кеуде,
Қалар ұқсап өмір оты өшкенге.
Сендей жақын серіктікке жарамас,
Бұл дүниеде доспын деген еш пенде.
Сенсіз менде көбелекпін қанатсыз,
Мүгедекпін көмек күткен тағатсыз.
Қурап ұшқан қу еменмін теңселіп,
Жапырағын алып кеткен талап күз.



Пікірлер (1)

Айдана

Өте керемет

Пікір қалдырыңыз

Торғай қақпасы

  • 0
  • 1

Сонау Туран ойпатынан бас алып,
Өзен болып айрыларда жасы ағып,
Торғай бір күн таңмен бірге аттанған
Ұзатылған қыз сияқты жасанып.

Толық

Майдандағы жігіттің жыры

  • 0
  • 0

Жаздың түні жас жарыммен,
Келіп қайың қасына,
Бұтақтарға тұрушы едік
Шынтақ қойып, асыла.

Толық

Түбір

  • 0
  • 9

Көрінеді
Орманнан
Түбірлер.
Айрылған

Толық

Қарап көріңіз