Өлең, жыр, ақындар

Қиял

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 7573
Мың құбылып өзгересің күніне,
Түсінуге қиын сенің тіліңе.
Көкке барып бұлт үстінен секіріп.
Сүңгисің сен тұңғиықтың түбіне.
Тұңғиықтан тағы атылып шығасың,
Шың басына шырқап дабыл ұрасың.
Өзен судың сылдырынан су ұрлап,
Орман үнін, таудың тілін ұғасың.
Дүниеге кең жайылып құлашың,
Кейде күміс сағымдарды қуасың.
Тыншымайсың, түн ұйқымды төрт бөліп,
Бір күй болып құлағыма тұнасың.
Сенсіз менде сырсыз, жырсыз бос кеуде,
Қалар ұқсап өмір оты өшкенге.
Сендей жақын серіктікке жарамас,
Бұл дүниеде доспын деген еш пенде.
Сенсіз менде көбелекпін қанатсыз,
Мүгедекпін көмек күткен тағатсыз.
Қурап ұшқан қу еменмін теңселіп,
Жапырағын алып кеткен талап күз.



Пікірлер (1)

Айдана

Өте керемет

Пікір қалдырыңыз

Теңізші туралы баллада

  • 0
  • 0

Теңізші туралы баллада
Жалғыз қалды ол көкала теңіз бетінде,
Жарылды толқын жай ұрған бұлттай екіге.
Аспан алыс атылып ұшып кетуге,

Толық

Қош бол, сәулем

  • 0
  • 6


Қош бол, сәулем, қан майданға жөнелдім,
Жаным барда жаудың жолын бөгермін.
Я болмаса омырауымнан оқ тиіп,

Толық

Алатау

  • 0
  • 1

Жұлдыздарға тіреп қойып асқарын,
Бұлақтармен жазып өмір дастанын,
Бүкіл қазақ кеудесіндей Алатау —
Күншығыстың көтеріп тұр аспанын.

Толық

Қарап көріңіз