Өлең, жыр, ақындар

Бала марал

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2282
Көркіне көлге түскен тау таңғалып,
Ай тұрды аспанында арқандалып.
Су ішіп Жасыбайдан бала марал,
Жасқанып екі көзі жаутаң қағып.
Секілді ол көптен күткен жан арманы,
Көз нұрым көркіне бір қана алмады.
Мен оны ата алмадым, уа тәңірі-ай,
Елімнің аз ғой сендей маралдары.
Сен мені терең ойға батырасың,
Басына Баян таудың шақырасың.
Кер марал, бір көрін де жоқ боп кетші,
Талайлар бір ата алмай қапы қалсын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын махаббаты

  • 0
  • 0

Навои қалды ойланып,
Аузына бір сөз түспеді.
Қасынан қалмас айналып,
Махаббат деген құс па еді?

Толық

Әлия мектебінде

  • 0
  • 0

Сұп-сұр болып көшеді бұлт аспаннан,
Сұрғылт бұлттай қаланған сұр тастардан.
Бетін шайып жаңбырдың тамшылары,
Сұп-сұрғылт үй мөлтілдеп тұр жастардан.

Толық

Жеңешем монологы

  • 0
  • 0

Науша бойым бар еді —
Гүл өрімдей,
Қара көзім бар еді —
Қара көлдің түбегіндей.

Толық

Қарап көріңіз