Өлең, жыр, ақындар

Дала ауасы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3907
Тербеледі толқындай жер көгеріп,
Машиналар тоқтайды көлге келіп,
Көл бетінде жатады байтақ аспан
Бауырына бұлтын ап дөңгеленіп.
Дала, дала... жаныңа жақын бәрі,
Келе жатса бұлт қайнап атылғалы.
Шақырады жанына ақ қайыңдар,
Ақ қайыңдар — даланың шатырлары.
Дала ауасы, даланың дарқан белі,
Дала тауы, даланың жалтаң көлі.
Әр уақытта жаныма сая болып,
Дауылдардан қорғайтын қалқан мені.
Бұл даланың әтірі — гүлі тұрмақ
Жусанын да иіскеймін үгітіп ап.
Топ-топ өскен тобылғы арасында,
Торғайдың да жатамын үнін тыңдап.
Өзендері жайылып екі бетке,
Ұлан дала жалғасқан шеті көкке.
Дала желі дуылдап қанымда ойнап,
Дала ауасы тулайды көкіректе.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Батыр мен аты туралы баллада

  • 0
  • 4

Қас батырға оқ қадалды үш рет:
— Ал, тұлпарым, туған жерге ұшып жет!—
Иесінің үнсіз сөзін ұққандай
Жануары тартты желге кісінеп.

Толық

Қарқаралы қызы

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқам мұсылманша.
Халық өлеңі.
Қарқаралы бауырында,

Толық

Жаманшұбар даласында

  • 0
  • 1

(Оның өзінше)
Ол айтты:
Қара байтақ бұл далаға,
Жүрегің құстай ұшып, қуана ма?

Толық

Қарап көріңіз