Өлең, жыр, ақындар

Псков жерінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1772
Секілденіп Невскийдің қалқаны
Көк ормандар көзді алыстан тартады,
Шіркеулерде әлі күнге сақталған,
Өліктердің сүйегінің сар табы.
Оқтар тескен қарайды тас қамалдар,
Сығалайды содан өткен замандар.
Көз жасындай жерге сіңіп жоқ болған,
Қара түндей тұнжырайды кәрі аңғар.
Жатыр Псков баяғы сол қалпындай,
Ұлы орыстың мәртебелі даңқындай.
Шіркеулердің мұнарасы күн шалған,
Жалтылдайды, жарқырайды алтындай.
Орман, орман айнала көл бар өңір,
Мұнда қайта жалын атқан кәрі өмір.
Жараланған шулайды тек емендер,
Қариялардай күні өткен қам көңіл.
Жолың түсіп бара қалсаң дос егер,
Пушкин жүрген қарсы алады көшелер.
Псков ескі ертегідей көне жер,
Чуд көліндей шежіресін кеше бер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Никос белояннис

  • 0
  • 0

Көкседі ол бостандықты,
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Өмірден тапты адал достар мықты
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.

Толық

Қарауыл төбе

  • 0
  • 0

Шыққан ерлер бұл төбеге
Батырлықтың жалауын ап,
Шыққан ерлер бұл төбеге
Төңіректі қарауылдап.

Толық

Cағынбақтан сарғайман

  • 0
  • 0

Сандуғашым, қарлығашым,
Қашан бірге ұшамыз.
Ғұмыр гүлін, қайың бүрін,
Қашан бірге құшамыз

Толық

Қарап көріңіз