Өлең, жыр, ақындар

Ғабдолға

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1954
Сен жоқсың —
Сайранды салатұғын,
Таксиді байлап қойып,
Қақпаны қағатұғын.
Сен жоқсың —
Үстіңнен өтіп жатыр
Өлеңін жазып бұлт.
Саған керегі жоқ
Титімдей темекі мен
Азғантай азық-түлік.
Сен жоқсың —
Алғандайсың көп жүріп,
Жана тыным.
Жатырсың жамылып
Алматының ала түнін.
Сен жоқсың —
Басатын «Балғынкөлге».
Жатырсың тоң астында
Тарғыл белде...
Баладай көңіліңмен
Қалдың елде.
* * *
Құлады ол қырдың басынан,
Жүгірген шақта жалауды ап.
Ал кейін дулығасына
Гүл шығыпты алаулап.
Аты оның болды Анттай,
Шабуылда сол күнгі...
Тұр ма қорғап солдаттай
Сол дулыға сол гүлді.
Дауыл болып күнде соқтың,
Бір күн бармын, бір күн жоқпын.
Таңғы бұлттай жанып, лаулап,
Ортасында жүрмін оттың.
Көз жасымды қорек етіп,
Қасіретімді өлең етіп.
Өткелсіз бір дариядан,
Өкпем өшіп, келем өтіп.
Күрсінсем қақ айрылды бел,
Сақал-шашым кетті ағарып.
Көтере алмас қайғымды жер,
Күңіренбесем көкке барып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорқақ

  • 0
  • 0

Егін жайда еңбек етпей жанжал сап,
Ақыл айтқан өз досына қанжар сап,
Су жүректей қашқан майдан шебінен
Зытты қорқақ түн ортасы ауған шақ.

Толық

Сергей тюленин

  • 0
  • 0

Құлаққа ажал үні келіп,
Әлем-тапырық соғыстың күлі көміп,
Қуарып, гүлі семіп,
Краснодон кетті кенет күңіреніп.

Толық

Жайық жағасы

  • 0
  • 0

Атақты сұлу Ақ Жайық,
Аташ таудың етегі.
Жағаға суын мол жайып,
Жарқылдап ойнап өтеді.

Толық

Қарап көріңіз