Өлең, жыр, ақындар

Ана туралы жыр

  • 06.03.2016
  • 0
  • 3
  • 33542
Әлемнің жарығын,
Сыйладың сен маған.
Даланың әр гүлін,
Жинадың сен маған.

Сен берген құстардың
Қанатын самғаған
Балалық құштарым
Өзіңе арналған.

Әлдилеп, аялап,
Өсірген жемісің.
Самал жел, сая бақ,
Құшағың мен үшін.

Есейіп кетсем де,
Мен саған сәбимін.
Көңіліңді көктемдей,
Көзіңнен танимын.

Өтеуге борышын
Анашым, жан сырым.
Іздедім сен үшін,
Әлемнің асылын.

Әлемнің байлығын,
Сыйлар ем, кеш мені.
Сыйлар ем ай- күнін,
Қолыма түспеді.

Ете гөр қанағат,
Әзірге берерім.
Балалық махаббат
Балалық жүрегім.

Бол риза, анашым,
Қолдағы осы бар.
Өзіңе арнаған
Әнімді қосып ал.



Пікірлер (3)

Қойшекенов Сыралы

Мен бұл өлеңді анама оқы беремін

алия

өте тамаша жыр аналар естісе бір қуанып қалады деген оидамын

каракат арыстан

оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Пішенде

  • 0
  • 0

Шөп машина қалағы
Күн көзінде жалтылдап,
Түсті пішен орағы
Көк майсада жарқылдап.

Толық

Диплом

  • 0
  • 0

Жігіт еді бейтаныс,
Жолықты да ол бірде:
— Ертең ғой күн демалыс,
Келші сағат он бірде! –

Толық

Ар дегенің күнменен егіз туған

  • 1
  • 0

Мен жан емен әзелден айқайым көп,
Ашуланам өзімді шайқайын деп.
Қар суындай көктемде қаптағанмен
Түсерім көп сабама, қайтарым көп.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер