Өлең, жыр, ақындар

Ағалар

  • 15.07.2016
  • 0
  • 0
  • 17859
Ағалар асқар
тауым ғой
асқақтап тұрған көк тіреп,
Жабықтырғанда
дауылды ой,
мандайымнан
менің өтті кеп.
Ағалар барда
демеген -
бәрінен биік
шоқтығым,
еркелеп өстім
неге мен,
әкенің сезбей
жоқтығын?
Жолаушы кетсе, тұнжырап,
апамнан сұрай беріппін,
алдынан шықтым құлдырап,
лағындай боп
еліктің.
Білінбей жоқтық,
кем-кетік,
елдей ем өзім
рулы.
"Беремін,-
дейтін,- жеңге етіп
саған ұнаған сұлуды".
Өтіпті зулап
жылдарым,
кетіпті тулап
күндерім,
сусын ғып әлі
жүр жаным
мейірімнің сонау
күн демін.
Бар екен Жерде
тамыздар,
қабақтар шашқан
қар-ызғар,
өтелмей жүрген
парыздар,
берілмей жүрген
қарыздар.
Тосар да қайғы
кемірген,
солқынар нәзік денем де,
ұмтылам
бірақ сеніммен
ағалар барда мен
өрге.
Ағалар барда нұры айбын,
шыдаймын құздай сындарға,
Сынбаймын, өзім
Күн, Аймын,
аспаным болып
шығанда -
ағаларым аман тұрғанда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаттанып тасыдым-ай бір

  • 0
  • 0

Шаттанып тасыдым-ай бір
тұрғандай жарап тарланым;
иненің жасуындай бір
сәуледен қанаттанғаным.

Толық

Жабайұшқан

  • 0
  • 0

Өмірім - бұлқыныс дәйім
сезеді мұны білгендер ұмтылыс жайын.
Қашаңғы дала кеземін кезеріп ернім -
биігіңді бер, ей, аспан, бір

Толық

Тек осы жер

  • 0
  • 0

Сөздерге де, өңдерге де енді ешқашан сенбеймін,
бұдан былай көзім көрмей, ешкімге де ермеймін.
Бұдан былай мына менің өзімде де күмән бар –
сендер де енді мені алдымен отпен, қанмен сынаңдар!

Толық

Қарап көріңіз