Өлең, жыр, ақындар

Өмірдің желе-жортағы

  • 19.07.2016
  • 0
  • 0
  • 8703
Өмірдің желе-жортағы
толтырып шаңмен қолқаны,
тілдегенменен ортаны,
адамның бәрі өлердей
жалғыз қалудан қорқады.
Тұрса да мәңгі шам жанып,
самайы терлеп, сандалып,
біреуді іздейді қарманып,
жалғыз қалғанда
сөнердей
дүниедегі бар жарық.
Жалғыздық бейне жаман бай,
қамшымен қақтап сабардай,
мысық пен итке адам бай,
жабырқау жалғыздығыңнан
құтқарып солар қалардай.
Талпындың, адам, қашанда
көппенен ғұмыр жасарға,
қаншама тыпырласаң да,
қолында қатқыл құрығы
серігің тұрар тасаңда.
Жан-жағың толы жас бала,
жақының, жарың, жақсы аға,
кенде еместейсің досқа да,
бәрібір, адам, құлсың сен
жалғыздық атты патшаға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат – дала

  • 0
  • 0

Табиғат – дала
бір сәт
анашым, саған ұсап
күрсінеді, солады,

Толық

Налып келдің соншалық, тұнжырадың

  • 0
  • 0

Налып келдің соншалық, тұнжырадың
өсегімен біреулердің.
Мен де өзіңмен қосыла қынжыламын,
мұндайда жүдеулеумін.

Толық

Ана туралы ән

  • 0
  • 0

Адамзаттың жолына дән-ғұмырын септі де,
жер жүзінің тоңына өмір гүлін екті де,
балаларын үйретті ар мен ғұмыр кешуге,
сосын, демін бір алып жиналды алыс кетуге.

Толық

Қарап көріңіз