Үйім - менің отаным
- 0
- 0
Үй – сарай өткізердей хандар күнін
(мұндай жай – біраз жұртқа арман бүгін),
сыңғырап бұлақ үні, Күн әйнектен
төгеді біздің үйге таңнан нұрын.
Сағына түссін дедің бе
Жүректі тербеп бал сезім,қоштастым сонда дірілдеп.
Аузымнан шықпай бар сөзім,
ішімнен тұрдым "күнім" деп.
Жанарың сенің қадалған
жаныма күн боп нұр септі.
Жиналған мынау жарандар
қарамай бізге тұрса етті...
Кеттің ғой сонда көп күнге,
қолымды неге қыспадың?
Тіледім самолеттің де
кешігіп барып ұшқанын.
Несіне тіктің көзіңді
сүйілмей қалған ерінге...
Сарғая күтіп өзіңді,
сағына түссін дедің бе?
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Тың жер ұқсап торғынға
- 0
- 0
Тың жер ұқсап торғынға
таңғы шуақ күш құйды.
Түнгі алаудың орнында
көкшіл түтін бықсиды.
Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік
- 0
- 0
Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік,
таты кеткен топсамен тұр тіресіп:
біздің үйдің кішкентай патшалары
кіріп-шығып жүреді дүркіресіп.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айкөркем
Өте күшті өлең -
Акболат
Оте жаксы -
Әубәкіров Дәулетхан Ағзамұлы
Қазақ халық әндерінің аса білгірі емеспін. Дегенме...
Кпрә
Өлең көшті. Бұл өлең мұғалімдерге арналған сияқты.