Өлең, жыр, ақындар

Ауыл қызы

  • 06.10.2016
  • 0
  • 0
  • 11944
Қос жанарда тұрады арай кілкіп,
қадалмайды,жалт етіп қарайды үркіп
Сұқтанады сан көздер сұлулыққа,
талықсиды қағылмай талай кірпік.
Ақша бетке жарасып пісте мұрын,
балғын жүзден мөлдіреп іштегі нұр
бала мінез, пәк көңіл тамсандырып,
деседі іштей жігіттер: "Түс пе мұным?!"
Жұмыр кеуде жарасып иықпен тік,
тұр талдырмаш денесін биіктетіп.
Жалғыз жатыр жотада қара бұрым
нәзік белге кей-кейде тиіп кетіп.
Қынай белді көйлегін етегі кең
қуыршақтай қомпитып кетеді жел
Ақ маржандай тізілген сұлу тістер
көмкеріліп алқызыл екі ерінмен.
Шыдам жетсе, жігітім, қызбай қара,
қадалсаң да, тоймайсың, жүз қайтара.
Мынау дала жердегі жұмақ болса,
періште деп дәл осы қызды айтады, ә!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған ел

  • 0
  • 0

Аймалайды өпкен желі,
нұрға оранып көк пен жері.
Бала сағым бұлдырайды,
гүлмен ойнап бөктердегі.

Толық

Перзент сөзі

  • 0
  • 0

Әкем — менің тәңірім, пайғамбарым,
ұмтылатын биігім, сайран бағым.
Ол білмейтін дүниеде құпия жоқ,
біліп алған, япыр-ау, қайдан бәрін?!

Толық

Қаланың тас көмкерген тірлігінен

  • 0
  • 0

Қаланың тас көмкерген тірлігінен,
жаныма жай таба алмай зыр жүгірем.
Биікке талпынсам да, тырп еткізбей
әйтеуір тұмшалайды түрлі жүген.

Толық

Қарап көріңіз