Өлең, жыр, ақындар

Ауыл қызы

  • 06.10.2016
  • 0
  • 0
  • 12297
Қос жанарда тұрады арай кілкіп,
қадалмайды,жалт етіп қарайды үркіп
Сұқтанады сан көздер сұлулыққа,
талықсиды қағылмай талай кірпік.
Ақша бетке жарасып пісте мұрын,
балғын жүзден мөлдіреп іштегі нұр
бала мінез, пәк көңіл тамсандырып,
деседі іштей жігіттер: "Түс пе мұным?!"
Жұмыр кеуде жарасып иықпен тік,
тұр талдырмаш денесін биіктетіп.
Жалғыз жатыр жотада қара бұрым
нәзік белге кей-кейде тиіп кетіп.
Қынай белді көйлегін етегі кең
қуыршақтай қомпитып кетеді жел
Ақ маржандай тізілген сұлу тістер
көмкеріліп алқызыл екі ерінмен.
Шыдам жетсе, жігітім, қызбай қара,
қадалсаң да, тоймайсың, жүз қайтара.
Мынау дала жердегі жұмақ болса,
періште деп дәл осы қызды айтады, ә!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік

  • 0
  • 0

Тыным көрмей шиқылдан шіркін есік,
таты кеткен топсамен тұр тіресіп:
біздің үйдің кішкентай патшалары
кіріп-шығып жүреді дүркіресіп.

Толық

Жантолының монологы

  • 0
  • 1

Ей, ақындар, серілер!
Отырсыңдар ма алқалы топқа сөз маржандарын тізбектеп,
бұл дүниенің мықтылары деген біз деп тек.
Әр жерден жиған «асыл» ойлары таусылып қалған жоқ па деп,

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Адамдар-ай сыртынан жылтыраған,
сырты жылтыраса да, құлқы харам.
Сол шындықты бүкпесіз айтсам болды,
бар ғаламның төнеді бұлты маған.

Толық

Қарап көріңіз