Өлең, жыр, ақындар

Тынбайды жүрек алқынып

  • 06.10.2016
  • 0
  • 2
  • 7792
Тынбайды жүрек алқынып,
Қай жаққа барып жай табам,
келгендей маған жалқы жұт.
назымды кімге айта алам?
Шағала көңіл шарқ ұрып,
іздейді сені қайтадан.
Найзағай-ашу ноқталап,
булығып жаттым мен бес күн,
қажеті жоқтай енді ешкім,
жанары - тылсым, от қабақ
жасынмен жалғаз белдестім.
Айналып түссін аспаным -
көрмеймін енді деп сені,
көзімді аштырмай кек селі,
тулайды тәнде жас қаным,
жалынды жалғыз кешкелі.
Көміліп жаттым жас, мұңға,
сезбеймін - түс пе, кеш пе еді...
самал боп үміт еспеді,
қайықтай жойқын тасқында
быт-шыт боп қалған ескегі.



Пікірлер (2)

Ерке

Фариза-жырлар мәңгі өлмейді. Асқақ, сыршыл, мұңды, жаныңды тербейді. қай-қайдағы өшкен үміттерді тұтатып, көңіл түкпіріндегі аяулы асылыңда қозғайды. Мен оның өлеңдеріне мәңгі ғашық боп өтем.

Мерей

өй де

Пікір қалдырыңыз

Халық деген – тылсым бір

  • 0
  • 0

Халық деген – тылсым бір:
төзімі де теңіздей,
сезімі де теңіздей,
шалқарлығы даладай,

Толық

Көңілің ауасындай тымық қырдың, бәрін де ұғып тұрдым

  • 0
  • 0

Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып тұр мұң -

Толық

Шабыт

  • 0
  • 0

Менің үнім қасіретті тағы да,
менің мұңым қайғы құйып жаныма
Джорджия, Қонго аспанын шарлады,
Амазонка толқынына самғады.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер